Konura Czarnogłowa (Nandaya)-Artykuł

[GoldAngelo]

Konura Czarnogłowa (łac. Nandaya) pochodzi z południowo-wschodniej Boliwi, północnej Argentyny i Paragwaju. Nandaye kolonizują również w Ameryce Północnej oraz w południowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych.
Konura Czarnogłowa jest jednym z najczęściej trzymanych papug w USA, a być może również na całym świecie.

Opis:

Nandaye mają charakterystyczne czarne głowy i małą część skrzydeł, ogon ciemny z niebieskimi końcówkami piór.. Pióra na nogach są jasnopomarańczowe.
Średnia wielkość tych ptaków to około 22-24 cm. Ważą około 140-150 gramów.
Wiek konur można określić po odcieniu czerni na głowie i konturach tej właśnie czerni; jeśli kontury są poszarpane a kolor krawędzi jest brązowy, ptak ma ponad rok.
Samce jak i samice zwykle wyglądają identycznie. Płci nie można rozróżnić wizualnie, dla ptaków do hodowli zaleca się zrobienie badań DNA lub endoskopowych.

Osobowość/Potencjał

Nandaye to bardzo inteligentne ptaki. Mają zwyczaj zasypiania na plecach z nogami zwróconymi w powietrze do góry, co może nas zaniepokoić kiedy widzimy to pierwszy raz. Są zdolne, uczą się sztuczek, naśladowania dźwięków jak i mówienia.
-Elien Musgrove, gość internetowy z PA, podziela opinię o ich inteligencji: "Moja Konura ma tylko 9 tygodni, a już mówi LUV"
-Inny gość internetowy, Brandy, napisał, że jego konura potrafi wypowiedzieć 15-20 słów. Mówi: "Daj mi buziaka", kiedy chce buzi, a następnie, "Dziękuję". Również "Dzień dobry" i "Dobranoc", odpowiednio rano i wieczorem. Brandy twierdzi, że wymowa tych słów nie jest tak dobra jak u Żako czy Kakadu, ale wystarczająco dobra żeby każdy wiedział co mówi.

Jak wiele uwagi potrzebują?

Podobnie jak wszystkie papugi, tak i konury czarnogłowe są ptakami społecznymi. Wymagają stałej uwagi albo staną się ospałe i zaczną się u nich rozwijać problemy o podłożu behawioralnym. Dziko żyjące ptaki nigdy nie opuszczają swoich kolonii. Udomowione, ręcznie karmione ptaki potrzebują jeszcze więcej kontaktu z Tobą i Twoją rodziną.
Jeśli masz zbyt mało czasu, wybór papugi na domowego pupila nie będzie strzałem w dziesiątkę. Ktoś ciągle będzie musiał przebywać w domu przez co najmniej kilka godzin, najlepiej aby był w domu przez większość dnia. Radzę, aby ktoś w domu przebywał co najmniej kilka godzin z papugą, i bawił się z nią (ale nie bawił się nią ! !!).
Najlepiej trzymać swoją konure w pokoju, gdzie przez większość dnia przebywa jak najwięcej członków rodziny, a drzwi klatki były cały czas otwarte, lub papuga będzie wypuszczana kilka razy dziennie na długie loty. W tym czasie należy z papugą utrzymywać kontakt, np trzymać na ramieniu podczas surfowania w intrenecie, oglądając telewizje lub wykonując inne czynności.

Czy nadają się na pupili domowych?

Konury nadają się na zwierzęta domowe, o ile są dobrze uspołecznione. Im więcej się wokół nich dzieje, tym bardziej są szczęśliwe i rozrywkowe. Zazwyczaj dobrze dogadują się ze wszystkimi członkami rodziny., choć z czasem mogą wybrać tego jedynego, ukochanego. Ale tak długo jak będą się z nią kontaktowali wszyscy członkowie rodziny, tak długo zachowa dobre stosunki z innymi. Konury kochają dotyk, jest to kolejny powód dla którego mogą przebywać z mniejszymi dziećmi.
Jednakże przychodzą również fazy, w czasie których mogą być dla dzieci jak i dorosłych niebezpieczne. Nauczenie dzieci jak się z konurą obchodzić może w przyszłości zapobiec bolesnym doświadczeniom, jednakże nigdy nie zostaną one całkowicie wyeliminowane. Ptaki będą dziobały, ale nie jest to prawdzie odzwierciedlenie ich osobowości.
Trudno nauczyć dzieci odpowiedniego zachowania względem konury, w związku z czym kontakty dziecko-konura powinny być nadzorowane. Doświadczeni hodowcy umieją odczytać język ciała i ich zwierzęta w większości mogą uniknąć przypadkowych niemiłych sytuacji. Dzieci które nauczyły się z nimi delikatnie obchodzić nie mają problemu z agresją Nandayi. Ich kontakty zależą od dojrzałości dziecka a także właściwej socjalizacji z papugą. Prawdą jest również, że w re wchodzi również genetyka. Niektóre papugi s bardziej agresywne niż inne. Często jest to cecha przejmowana po rodzicach, jedna para rodzi słodkie aniołki podczas gdy inna rodzi małe diabełki. Aniołki jak i diabełki po odpowiedniej socjalizacji mogą stać się lepsze lub gorsze. Ptaki odbierają nasz stres i złość i nasze zachowania mogą przerzucić się na papugę. Zawsze lepiej jest podejść do ptaka na spokojnie, skupiając się na zawiązywaniu mocnej więzi. Nigdy nie będzie gwarancji, że relacje między dziećmi a papugą zawsze będą świetne. Z tego powodu nie zaleca się kupowania papugi jako prezent dla dzieci-musi to być przyjaciel całej rodziny, a dorośli biorą za niego odpowiedzialność do końca.

Konury, mimo że pod względem wielkości na pozór nie wyglądają problematycznie, nie są to najlepsze papugi dla początkującego hodowcy, choć niektóre gatunki są łatwiejsze w hodowli niż inne. Naprawdę ważne jest, aby nauczyć się je rozumieć i potrafić nakierować je na dobre zachowanie.
Konury znane są z donośnego głosu i głośnych rozmów, które są naturalnym sposobem ich porozumiewania się i socjalizacji społecznej. Nie powinny być szkolone inaczej, jednak możliwe, że przekształcą się w prawdziwego „Krzykacza”, który wymaga szybkiej interwencji.
Nawet młody ptak, który nie został jeszcze zaniedbany wymaga odpowiedniego podejścia aby zdobyć jego zaufanie, Staje się to jeszcze trudniejsze w przypadku ptaka, który został uratowany i wymaga rehabilitacji. Wyzwania behawioralne Konur obejmują:
-Nadmierne żucie: Każda papuga będzie musiała mieć coś w dziobie. W naturze używają dzioba żeby dostosować swoje ulubione drzewo, powiększyć gniazdo czy wejście. Problemem jest nadmierne i niepożądane żucie. Niezdyscyplinowana Konura będzie żuła instalacje elektryczne co potencjalnie może spowodować pożar. Właściciel musi tak zorganizować otoczenie ptaka aby ten mógł żuć jak najwięcej zdrowych rzeczy (np. naturalne gałęzie) i nauczyć papugę kiedy przekracza granice.
-Gryzienie: Dziobanie: Nandaya może stać się agresywna. Podobnie jak większość papug może ona odkryć swój dziób jako metodę „dyscyplinowania nas” po etapie młodzieńczym życia. Dlatego naprawdę ważne jest, aby ustalone zostało co wolno naszej papudze poprzez nasze odpowiednie zachowanie.
-Hałas: Konura Czarnogłowa ma bardzo donośny i piskliwy głos, który jednak w porównaniu do Konury Słonecznej nie jest taki głośny. Mimo to jest wystarczająco głośny aby drażnić wielu ludzi, którzy nie tolerują ich naturalnego głosu.

Hodowla

Konury czarnogłowe są dość łatwe w hodowli. Poniżej są wymiary budki lęgowej zazwyczaj stosowanej dla tego podgatunku Konur. Jednak wymiary mogą się różnić, ponieważ są one zależne od właściciela i preferencji ptaków. Na preferencje ptaków mogą mieć wpływ wielkość i głębokość gniazda, w którym te się wykluły.
Jeżeli przestrzeń na to pozwala można dać im kilka budek z różnego rodzaju drewna i o różnej budowie. Najlepiej jest wpuścić kilka ptaków do jednej woliery aby same się dobrały w pary.. Jedna para ma szczególne upodobania co do budki, w której będzie lęgowała i co roku odchowywała młode. Staraj się, aby każda para miała swoją budkę do ich wyłącznego użytku. Kiedy już wybierze Sobie która to, pozostałe usuń. Budka powinna być czyszczona, aby nie zalęgły się w niej różne pasożyty.

Budka lęgowa

Marcy Covault z Feathered Companions Aviary proponuję stosowanie budek głębszych niż szerszych. Niektórym konurom odpowiadają budki dla nimf, ale przy mniejszej głębokości Konura może wyrzucić wióry i złożyć jaja na gołym drewnie. Zalecane wymiary budki:
-Głębokość: około 40-60 cm
-Szerokość: 25x25 cm
-Średnica otworu wejściowego: 7-8 cm
-Otwór kontrolny (kwadratowy lub okrągły): około 10 cm
-Pokrywa: może być dobrym punktem do inspekcji i czyszczeni
-Lokalizacja i wysokość: W chronionej części woliery ana wysokości około 1,5-1,8 m.
-Odchylenie do pionu: maks. 45*, ale większość budek dla konur jest już pionowa.
-Materiał do gniazda: Dać około 5 cm ściółki na dno, aby móc ustabilizować jaja
Odpowiedni materiał do zagnieżdżenia to wióry, czysta słoma, sucha trawa. Lepsze są większe kawałki drewna, ponieważ rodzice nie podają ich pisklętom a te nie połykają ich przypadkowo.
Należy pamiętać, że wióry niektórych drzew, takich jak sosna, cedr, sekwoja, wydzielają węglowodory aromatyczne (fenole) i kwasy, które są toksyczne i mogą powodować zapalenie skóry, objawy alergiczne i podrażnienia przewodu pokarmowego. Nie należy stosować ich w klakach, wolierach i budkach lęgowych.
-Inkubacja: Jaja wysiadywane są przez oboje rodziców

Konury mają zwyczaj usuwania wszystkich materiałów z dna i składaniu jaj na gołym drewnie.
Kontrola budki przeważnie nie jest tolerowana, więc jeśli nastąpi taka konieczność należy poczekać aż rodzice ją opuszczą.
Artykuł został przetłumaczony przeze mnie dzięki zgodzie i uprzejmości www.avianweb.com . Bezpośredni link do artykułu: http://avianweb.com/nandayconure.html Zabrania się jego rozpowszechniania bez zgody www.avianweb.com
PS. Przepraszam, że część artykułu jest identyczna jak u Konur Ognistobrzuchych, ale gatunki są bardzo podobne, o i jeden interesujący się konurami przeczyta wszystkie artykuły o nich, a inny jest zainteresowany tylko czarnogłowymi i przeczyta tylko ten artykuł, a do ognistobrzuchych nie zaglądnie;)

[egon emeryt]

A jaka jest długość życia Konury Czarnogłowej ? Czy tak jak innych Konur ?

[GoldAngelo]

Wszystko zależy od warunków, przyjmuje się, że do dwudziestu lat przy założeniu, że mają zapewnione odpowiednie warunki i opiekę. Wiek, w którym mogą być rozmnażane to 12 miesięcy, jednak nie powinno się ich dopuszczać do lęgów dopóki nie skończą trzech lat.

[adi]

Czy ktoś z hodowców konury czarnogłowej zimuje te papugi w wolierze na zewnątrz?