Konura Słoneczna (Aratinga Solsitalis)-Artykuł

Moderatorzy: wojtek, GoldAngelo, Boguśka, Grzegorz, misia458, Krysia-, WOJTEKZ

GoldAngelo
-#moderator
-#moderator
Posty: 741
Rejestracja: ndz cze 28, 2009 23:24
Ptaki które hoduję: Papużki Faliste, Mnichy Nizinne, Rudosterki Brązowouche, Rudosterki Zielonolice, Konury Ognistobrzuche
Lokalizacja: Sędziszowice

Konura Słoneczna (Aratinga Solsitalis)-Artykuł

#1

Post autor: GoldAngelo » ndz lip 04, 2010 13:24

Jeżeli czytałeś artykuł o Konurze Ognistobrzuchej lub Czarnogłowej, możesz ominąć część tekstu od "One lubią się bawić" do "Szkolenia i wytyczne behawioralne".

Konura Słoneczna (łac. Aratinga Solsitalis) pochodzi z północno-wschodnich pobrzeżnych lasów Ameryki Południowej, szczególnie wschodniej Wenezueli, północno-wschodniej Brazylii i północnej Amazonii.

Opis:

Konura Słoneczna to ptak średniej wagi, pomiędzy 100-123 gramy. Jej wielkość to około 30,5 cm i jak u wszystkich konur, Solsitalis ma białą plamkę wokół oczu.
Upierzenie konury słonecznej jest uderzająco piękne czerwono-pomarańczowo-żółte (chodzi tutaj o odcienie i mieszaninę barw), w stosunku do większości ptaków. Skrzydła mają lekko zielonkawy nalot.
Zarówno samiec jak i samica wyglądają tak podobnie. Jednak według niektórych hodowców, można próbować ustalić płeć na podstawie kształtu głowy. Samice mają głowy mniejsze i okrąglejsze od samca. Samiec ma głowę kwadratową z bardziej płaskim czołem. Metoda ta z pewnością nie jest niezawodna, ale jeśli właściciel(ka) koniecznie chce znać płeć ptaka w 100% to zaleca się skorzystanie z badania DNA lub endoskopowego.
Konura Słoneczna może dożyć około 25-30 lat.

Osobowość:

Konura Słoneczna w porównaniu do jej niewielkich gabarytów jest głośnym ptakiem. Potrafią naśladować ludzi jednak nie tak dobrze jak niektóre większe papugi. Istnieją wśród nich ptaki potrafiące mówić.
Papużki te mają ogromny potencjał. Właściciele twierdzą, że są inteligentne i interaktywne i jednocześnie dość podatne na wahania nastrojów, bardziej niż nimfy czy papużki faliste-choć w przypadku konur jest to standard. Wszystkie wymagają aby ich właściciele ciągle z nimi obcowali i nakierowywali ich na odpowiednie zachowania. Nimfy i Papużki faliste to papugi dla początkujących hodowców.

Konury lubią się bawić:


Konury są bardzo aktywnymi papugami, lubią się bawić, okrywać nowe rzeczy i i przeżuwać np. ołówki. Zalecane jest dawanie jej pod dziób dużo zabawek, aby odwrócić ich uwagę od mebli.
-Zabawki mogą być zrobione samodzielnie lub zakupione w internecie czy pobliskim sklepie zoologicznym.
-Zabawkami mogą być również rzeczy, których nigdy o to nie posądziliście,

Są inteligentne:

Większość porównuje je do średnich czy dużych papug. Łatwo uczą się bowiem sztuczek prostych i tych całkiem skomplikowanych.

Jak wiele uwagi potrzebują?

Podobnie jak wszystkie papugi, tak i konury słoneczne są ptakami społecznymi. Wymagają stałej uwagi, w przeciwnym razie staną się ospałe i zaczną się u nich rozwijać problemy o podłożu behawioralnym. Dziko żyjące ptaki nigdy nie opuszczają swoich kolonii. Udomowione, ręcznie karmione ptaki potrzebują jeszcze więcej kontaktu z Tobą i Twoją rodziną.
Jeśli masz zbyt mało czasu, wybór papugi na domowego pupila nie będzie strzałem w dziesiątkę. Ktoś ciągle będzie musiał przebywać w domu przez co najmniej kilka godzin, najlepiej aby był w domu przez większość dnia. Radzę, aby ktoś w domu przebywał co najmniej kilka godzin z papugą, i bawił się z nią( ale nie bawił się nią !!! ).
Najlepiej trzymać swoją konure w pokoju, gdzie przez większość dnia przebywa jak najwięcej członków rodziny, a drzwi klatki były cały czas otwarte, lub papuga będzie wypuszcza kilka razy dziennie na długie loty.W tym czasie należy z papugą utrzymywać kontakt, np trzymać ją na ramieniu podczas surfowania w internecie, oglądając telewizje lub wykonując inne czynności.

Czy nadają się na pupili domowych?

Konury nadają się na zwierzęta domowe, o ile są dobrze uspołecznione. Im więcej się wokół nich dzieje, tym bardziej są szczęśliwe i rozrywkowe. Zazwyczaj dobrze dogadują się ze wszystkimi członkami rodziny, choć z czasem mogą wybrać tego jedynego, ukochanego. Ale tak długo jak będą się z nią kontaktowali inni, tak długo zachowa dobre stosunki z innymi. Konury kochają dotyk, jest to kolejny powód dla którego mogą przebywać z mniejszymi dziećmi.
Należy jednak pamiętać, że przychodzą również fazy, w czasie których mogą być dla dzieci jak i dorosłych niebezpieczne. Nauczenie dzieci jak się z konurą obchodzić może w przyszłości zapobiec bolesnym doświadczeniom, jednak niebezpieczeństwo wystąpienia takich sytuacji nigdy nie zostanie całkowicie wyeliminowane. Ptaki będą dziobały, ale nie jest to prawdzie odzwierciedlenie ich osobowości.
Trudno nauczyć dzieci odpowiedniego zachowania względem konury, w związku z czym kontakty dziecko-konura powinny być nadzorowane. Doświadczeni hodowcy umieją odczytać "język ciała" i ich zwierzęta w większości sytuacji mogą uniknąć przypadkowych, niemiłych sytuacji. Dzieci które nauczyły się z nimi delikatnie obchodzić nie mają problemu z agresją konur. Ich kontakty zależą od dojrzałości dziecka a także właściwej socjalizacji z papugą. Prawdą jest również, że w grę wchodzi również genetyka. Niektóre papugi są bardziej agresywne niż inne. Często jest to cecha przejmowana po rodzicach, jedna para rodzi słodkie aniołki podczas gdy inna rodzi małe diabełki. Aniołki jak i diabełki po odpowiedniej socjalizacji mogą stać się lepsze lub gorsze. Ptaki odczuwają nasz stres i złość, dlatego nasze zachowania mogą przerzucić się na papugę. Zawsze lepiej jest podejść do ptaka na spokojnie, skupiając się na wzmacnianiu więzi. Nigdy nie będzie gwarancji, że relacje między dziećmi a papugą zawsze będą świetne. Z tego powodu nie zaleca się kupowania papugi jako prezent dla dzieci-musi to być przyjaciel całej rodziny, a dorośli biorą za niego odpowiedzialność do końca.

Szkolenie i wytyczne behawioralne:

Konury, mimo że pod względem wielkości na pozór nie wyglądają problematycznie, nie są to najlepsze papugi dla początkującego hodowcy, choć niektóre gatunki są łatwiejsze w hodowli niż inne. Naprawdę ważne jest, aby nauczyć się je rozumieć i potrafić nakierować je na dobre zachowanie.
Konury znane są z donośnego głosu i głośnych rozmów, które są naturalnym sposobem ich porozumiewania się i socjalizacji społecznej. Nie powinny być szkolone inaczej, jednak możliwe, że przekształcą się w prawdziwego „krzykacza”, który wymaga szybkiej interwencji.
Nawet młody ptak, który nie został jeszcze zaniedbany wymaga odpowiedniego podejścia aby zdobyć jego zaufanie, staje się to jeszcze trudniejsze w przypadku ptaka, który został uratowany i wymaga rehabilitacji. Wyzwania behawioralne Konur obejmują:
-Nadmierne żucie: Każda papuga będzie musiała mieć coś w dziobie. W naturze używają dzioba żeby dostosować swoje ulubione drzewo, powiększyć gniazdo czy wejście. Problemem jest nadmierne i niepożądane żucie. Niezdyscyplinowana Konura będzie żuła instalacje elektryczne co potencjalnie może spowodować pożar. Właściciel musi tak zorganizować otoczenie ptaka aby mógł żuć jak najwięcej zdrowych rzeczy (np. naturalne gałęzie) i nauczyć papugę kiedy przekracza granice.
- Dziobanie: Konura Słoneczna może stać się agresywna. Podobnie jak większość papug może ona odkryć, że dziób umożliwia także metodę „dyscyplinowania nas” po etapie dojrzewania. Dlatego naprawdę ważne jest, aby ustalone zostało co wolno naszej papudze poprzez nasze odpowiednie zachowanie.
-Hałas: Konura Słoneczna ma bardzo donośny i piskliwy głos, który jednak w porównaniu do innych Konur nie jest tak głośny. Mimo to jest wystarczająco głośny aby drażnić wielu ludzi, którzy nie tolerują ich naturalnego głosu.

To, co Ellen Musgrove, z PA, mówi o Konurze słonecznej:

Moja konura słoneczna ma 18 miesięcy i wypowiada: Brat, Wyjdź, LUV, Mina, Jedzenie
Są one szczególnie popularne jako pupile domowe z powodu swojej inteligencji, chęci do zabawy i ciekawych barw. Ze względy na niezwykły temperament wymagają od właścicieli wiele uwagi i mogą być głośne. Podobnie jak większość papug mają mocne dzioby i należy zapewnić im wiele zabawek i gałęzi które mogłyby obdziobywać.
Są to ptaki, które lubią się przytulać i wspinać na różne rzeczy. Uwielbiają spać w ptasim namiocie, jednak będą często go podgryzały i po kilku miesiącach będzie już całkiem zniszczony. W naturze dużo czasu spędzają na dostosowaniu swojego gniazda dziobem, jest to naturalne zachowanie i obdziobywanie gniazda czy namiotu jest naturalną potrzebą i nie jest przez wszystkich ludzi akceptowane. Niektórzy właściciele, którzy mają dość zakupów ptasich namiotów co sześć miesięcy, podstawiają im budki do budowy gniazd.
Zdjęcia w załącznikach świetnie odzwierciedlają ich osobowość, piękno i ciekawe barwy.
Klatka Twojego pupila:
Konury Kochają się wspinać i bawić. Muszą być wyposażone w klatkę, która pozwala poruszać się swobodnie i bawić się zabawkami.

Hodowla i rozmnażanie:

Są to ptaki, które osiągają dojrzałość płciową w wieku 2-3 lat. Średni lęg składa się z 2-3 jaj, które są wysiadywane przez 23-27 dni. Podczas gdy samica wysiaduje jajka, samiec siedzi w pobliżu gniazda i pilnuję, aby nic nie zagrażało jej oraz jajkom/pisklętom.

Artykuł został przetłumaczony przeze mnie dzięki zgodzie i uprzejmości http://www.avianweb.com . Bezpośredni link do artykułu: http://www.avianweb.com/sunconure.html Zabrania się jego rozpowszechniania bez zgody http://www.avianweb.com
Załączniki
fot. 12.jpg
fot. 7.jpg
fot. 7.jpg (87.12 KiB) Przejrzano 15413 razy
fot. 6.jpg
fot. 6.jpg (119.58 KiB) Przejrzano 15412 razy
fot. 4.jpg
Ostatnio zmieniony pt sie 17, 2012 14:32 przez GoldAngelo, łącznie zmieniany 3 razy.

ODPOWIEDZ

Wróć do „-Żywienie-zdrowie-hodowla Konury”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość