Rudosterka Zielonolica (Pyrrhura Molinae)-Artykuł

[GoldAngelo]

Rudosterka Zielonolica (Purrhura Molinae) pochodzi z zachodniej, środkowej i południowej Mato Grosso, Brazylii, poprzez wyżyny północnej i wschodniej Boliwii do północno-zachodniej Argentyny.
Preferują obszary leśne, gdzie tworzą stada i często mogą być zauważane na wierzchołkach drzew. W swoim naturalnym środowisku jest ona zagrożona (CITES II). W środowisku naturalnym jedzą różne nasiona i owoce, oraz prawdopodobnie innego rodzaju substancje roślinne.

Opis:

Rudosterka Zielonolica jest przede wszystkim zielona, z szarym upierzeniem a piersi, głowa ciemna, ogon i lotki niebieskie i bordowe. Jej średnia waga to około 70 gramów, ale ogólny zakres wagowy tego gatunku to 60-80 gramów. Średnia długość wraz z ogonem to 25-27 centymetrów.
Są one bardzo podobne do Rudosterki Kasztanowobrzuchej (Pyrrhura Devillei). Podobne są także do Rudosterki Brązowouchej (Pyrrhura Devillei) i Rudosterki Czarnogłowej (Pyrrhura Rupicola)
Osiągają one dojrzałość płciową w wieku 1-3 lat. W bezpiecznym, zdrowym środowisku mogą dożyć 35-40 lat.

Osobowość:

Uwielbiam wszystkie rudosterki, ale jestem szczególnie zadowolony z zielonolicych. Mają one ciekawe charaktery w porównaniu do ich niewielkich wymiarów. Stały się one ulubionym pupilem kupowanym w sklepach zoologicznych ze względu na ich słodkie charaktery i dużą skłonność do zabawy.. Są czułe, inteligentne i zabawne.

Możliwości mówienia:

Rudosterki zielonolice nie są uważane za najlepszych mówców. Jednak niektóre szczególnie uzdolnione osobniki mogą nauczyć się mówić tak jak ich właściciele. W większości jest to jednak tylko kilka słów i nie ma gwarancji, że będą mówić. Mają również miękkie i żwirowe głosy, nawet jeśli starają się mówić, nie potrafią wypowiedzieć tego zrozumiale.
Są jednak rudosterki, które mówią dużo. Jeśli będziesz mówił do nich w odpowiednich sytuacjach odpowiednie słowa i powtarzał tę czynność codziennie, naucza się wypowiadać te słowa w odpowiednich sytuacjach. Np. „Dobranoc” wieczorem; „Bye Bye” kiedy wychodzisz do pracy w godzinach porannych i „hello” kiedy z niej wracasz.
Pomimo ich reputacji nie są one najlepszymi rozmówcami, istnieje kilka dobrych rozmówców, o czym mogą świadczyć goście AvianWeb:
-[b-Thomas Beccaris jest właścicielem rudosterki, która mówi zwroty, takie jak np.: „Dostanę buziaka?” ; „Kocham Cie” ;. Będzie ona prosić o pocałunek, a kiedy go dostanie podziękuje ćwierkając. Będzie również naśladował dźwięk pocałunku. Thomas pisze również, że z dnia na dzień uczy się on coraz więcej.
-Inny, anonimowy gość napisał: Moja Rudsoterka jest bardzo utalentowanym mówcą, z dobrą wymową i szerokim zakresem słownictwa.
-Inny użytkownik internetu, Lorraine Gordon, stwierdza: Rudosterki zielonolice są świetnymi mówcami.
-Katie napisała, że jej Pyrrhura Molinae wymawia między innymi: „Jest OK” ; „Nie bij” ; „Dzień dobry” ; „Nie ma sprawy” ; „Zaraz wracam”, Dobry chłopiec”.

Są to ptaki-przytulanki:

Mówi się, że są to drugie po kakadu ptaki pod względem przytulania. Lubią bardziej niż inne papugi sztuczki, które wymagają leżenia na plecach i całowania. Jednak występują indywidualne różnice-niektóre osobniki mogą zaakceptować takie sztuczki jedynie na ich warunkach. Ale są to wyjątki. Wydaje się, że najbardziej cieszą się z przytulania do człowieka, którego wybrały na swojego ulubieńca.

Lubią zabawę;

Są to bardzo aktywne papugi, które uwielbiają zabawę, obgryzanie i nowe rzeczy. Zaleca się poddanie i pod dziób dużej ilości zabawek, żeby odwrócić ich uwagę od mebli.
-Zabawki możesz zrobić samemu lub zakupić w internecie/pobliskim sklepi zoologicznym
-Zabawkami mogą być również rzeczy których nigdy o to nie podejrzewałeś;)

Małe mądre ptaszki:

Inteligencje tych małych ptaszków można porównywać ze średnimi lub dużymi papugami. Mają duże umiejętności, podobnie jak większość papug, uczenia się trików. I tych łatwych, i Tych bardziej skomplikowanych.

Jak wiele uwagi potrzebują:

Podobnie jak wszystkie papugi, Rudosterki są ptakami społecznymi. Wymagają codziennego kontaktu z ludźmi, stałego zajęcia i zabawy, inaczej staną się nudne, osowiałe i zaczną się rozwijać u nich problemy behawioralne. Na wolności nigdy nie opuszczają swoich stad. W niewoli wymagają stałego kontaktu z Tobą i Twoją rodziną, a jeszcze więcej kiedy posiadasz ptaka ręcznie karmionego.
Jeśli masz zbyt mało czasu, papuga nie będzie dla Ciebie dobrym wyborem. Będzie konieczne, aby ktoś przez kilka godzin przebywał z nią w domu, a najlepiej aby przebywał z nią przez większą część dnia.
Najlepiej jest trzymać swojego pupila w pokoju, gdzie najczęściej przebywasz z rodziną i drzwi klatki zostawiać otwarte przez cały czas lub umożliwić ptakowi kilkukrotne, długie loty gdy ktoś jest w domu obecny. np. podczas surfowania po sieci, oglądania telewizora czy innych codziennych zajęć.

Czy nadają się na pupili?

Ogólnie rudosterki nadają się na pupili domowych o ile są dobrze uspołecznione. Im więcej się bawią, coś się wokół nich dzieje i muszą myśleć tym bardziej są szczęśliwe. Zazwyczaj dobrze dogadują się ze wszystkimi członkami rodziny, ale zdarza się, że wybiorą Sobie tego/tą jedyną. Jeśli chcesz tego uniknąć, powinieneś zadbać, aby twój ptak miał ciągły kontakt ze wszystkimi. Kochają one kontakt fizyczny-dlatego są dobre do domów, gdzie znajdują się dzieci.
Jednakże, kiedy dojrzewają, mogą być agresywne w stosunku do dzieci jak i dorosłych. Nauczenie dziecka odpowiedniego zachowanie pomoże zapobiec wielu bolesnym doświadczeniom lub nawet całkiem je wyeliminować. Temat gryzienia i agresji nie jest jednak prawdziwym odzwierciedleniem ich osobowości. Jest t o reakcja naturalna. Doświadczony właściciel nauczy się bez problemu czytać mowę ciała i jego pupile unikną przykrych niespodzianek. Szkolenie jest ważne, aby zapobiec przekształceniu się przypadkowych zdarzeń w agresję.
Trudno nauczyć dzieci właściwego zachowania względem papug, więc kontakt dziecko-papuga powinien zawsze odbywać się pod nadzorem. Ale jeśli dzieci nauczone są delikatnego i pewnego obchodzenia się z papugą, nie będzie dużego problemu z agresją. Stosunki między ptakiem a dzieckiem w dużej mierze uzależnione są od stopnia dojrzałości dziecka, a także właściwego podejścia od samego początku. Prawdą jest również fakt, że wchodzi tutaj w grę również genetyka. Niektóre papugi są bardziej agresywne niż inne. Często jest to cecha dziedziczona. Jedna para odchowuje słodkie aniołki, inna zaś złośliwe diabełki. Jednak nawet najbardziej potulna Rudosterka może stać się agresywna, jeśli nie utrzymuje się z nią dobrych kontaktów(zwykle wpływa na to straszenie i dokuczanie). Papugi mogą wyczuć u nas stres i złość i może to wpłynąć na ich osobowość i prawdopodobieństwo wystąpienia agresji. Ważne jest dobre, spokojne podejście, skupienie na cieszeniu z zabawy i kontaktu z pupilem, a nie narażaniu go na nasze problemy życiowe. Wpłynie to na polepszenie stosunków, jak również pomoże się nam zrelaksować.
Nigdy nie będzie gwarancji, że kontakty dziecka i papugi idą w dobrym kierunku, przez co pupil dziecka może stać się odpowiedzialnością dorosłego. Z tego powodu nigdy nie poleca się kupowania dziecku papugi jako pupila domowego.

Szkolenia i wytyczne behawioralne

Rudosterka może być głośna (choć w stopniu o wiele mniejszym niż konury). Mogą one dziobać, szczególnie młode osobniki, ale cierpliwy i spokojny właściciel z czasem pozbędzie się tego problemu. Dzięki właściwemu obchodzeniu się z ptakiem problemy behawioralne mogą zostać zminimalizowane, lub nawet nie wystąpią.
Rudosterki potrafią pokazać pazur i nie są one polecane dla osób niedoświadczonych, choć niektóre gatunki są łatwiejsze w utrzymaniu od innych. Ważne jest, aby nauczyć się je rozumieć i umieć nakierować ich zachowania na te pożądane przez nas.
Papugi znane są z dość „ciętych” rozmów, które są jej naturalnym sposobem kontaktowania i nie powinny być wychowywanie inaczej. Jednak mogą przekształcić się w przerażającego krzykacza, który może wymagać naprawdę szybkiej interwencji. Hałas u Rudosterek jest mniejszym problemem, choć ich głos może być dość drażniący dla wrażliwych uszu.
Nawet młody ptak który nie został zaniedbany i jego zaufanie nie zostało jeszcze nadszarpnięte, wymaga odpowiedniego podejścia. Sprawa staje się jeszcze trudniejsza, kiedy chodzi o ptaka po przejściach. Wyzwania behawioralne u rudosterek obejmują:
-Obdziobywanie/Niszczenie; rudosterki zielonolice lubią obdziobywać drewno, papier lub wszystko, co ich dziób może zniszczyć. Jeśli masz coś takiego, co chcesz, żeby nie zostało przez nie naruszone, nie zostawiaj takich przedmiotów dostępnych dla dzioba pupila. W naturze używają go do dopasowania pod siebie swojego ulubionego drzewa, powiększania swojego gniazda. Ten sposób utrzymuje ich dzioby w dobrym stanie, dlatego należy zapewnić im dużo rzeczy do obdziobywania, takich jak na przykład zabawki czy naturalne gałęzie, kiedy tylko problem stanie się zbyt poważny.
-Dziobanie; Rudosterki mogą stać się agresywne. Podobnie jak większość papug mogą odkryć one, że za pomocą dziobania mogą nas Sobie podporządkować.
-Hałas; W porównaniu z innymi gatunkami papug, natężenie dźwięku u rudosterek jest umiarkowane, co staje się ułatwieniem dla mieszkańców bloków, apartamentowców. Rudosterki są jednak na tyle głośne, że mogą zakłócić spokój sąsiadów mieszkających za ścianą lub tych wrażliwych na hałas. Podobnie jak inne gatunki, tak i rudosterki mają tendencję do wyrażania emocji poprzez serie głośnych, przeraźliwych krzyków.

Hodowla/Rozmnażanie:

W niewoli wyhodowano wiele pięknych mutacji rudosterek, w tym takie, które z łatwością można ze sobą porównać. Skontaktuj się z Marcy Caul, prezesem „Pyrrhura Breeders Association”, aby uzyskać więcej informacji.
Osiągają dojrzałość płciową w czasie drugiego roku życia, wiele osobników osiąga ją wcześniej, ale nie jest wskazane aby próbować rozmnażać je przed pierwszym rokiem życia.
Średni lęg składa się z 4-6 jaj. Średni czas inkubacji trwa 24 dni, ale ogólnie waha się on pomiędzy 22-25 dni. Ptaki, które osiągnęły już dojrzałość płciową można rozpoznać po wyglądzie.
Rudosterki te są dość łatwe w hodowli. Poniżej znajdują się wymiary budek, które przeważnie są wykorzystywane dla nich. Wymiary mogą się różnić, w zależności od właściciela i preferencji danego osobnika. Na preferencje ptaków mogą mieć wpływ rozmiary budki w jakiej się wykluły jak i to, w jaki sposób były tam hodowane.
Jeżeli przestrzeń na to pozwala powinieneś zapewnić swoim ptakom kilka budek do wyboru rozlokowanych w różnych miejscach, pozwolisz w ten sposób aby same wybrały najodpowiedniejszą dla nich budkę. Po wybraniu przez parę budki będą one w niej gniazdowały co roku, a pozostałe można usunąć i przenieść do następnej pary. Budkę należy regularnie czyścić, aby nie zalęgły się tam żadne bakterie. Staraj się, aby wybrana budka była tylko dla tej jednej pary.

Wymiary budki:

Marcy z Covault proponuje zastosowanie budki głębszej lub w pionowym ułożeniu. Niektóre rudosterki akceptują budki dla nimf, ale te głębsze uniemożliwią ptakom wywalanie wiór i składanie jaj na gołym drewnie.
Wymiary:
-Głębokość: około 40-60 cm
-Wymiary wewnętrzne: Minimum 20 cm
-Średnica otworu wejściowego:7-8 cm
-Otwór kontrolny(kwadratowy lub okrągły): 10 cm
-Pokrywa dla ułatwienia czyszczenia
-Lokalizacja i wysokość: Budkę należy umieścić w części chronionej od wiatrów i innych czynników pogodowych, na wysokości około 180 cm, ale nie pod samym dachem, ponieważ może to powodować problemy w cieplejszych miesiącach.
-Odchylenie: 45 stopni do pionu. W większości budki są pionowe.
-Materiał do gniazda: Dać około 5 cm ściółki na dno, aby ustabilizować jaja i pomóc ich inkubacji.
Opcjonalnie odpowiedni materiał do gniazda to np. wióry. Im większe kawałki drewna tym lepiej, ponieważ rodzice nie mają możliwości podania go młodym, a młode też nie mają jak go połknąć.
Należy pamiętać, że wióry niektórych drzew takich jak sosna i sekwoja wydzielają substancje toksyczne, powodujące zapalenie skóry, objawy alergiczna oraz podrażnienia przewodu pokarmowego. Nie należy stosować na budkę skrzynki do budowy gniazda przeznaczonej dla drobiu.
-Inkubacja: Jajka wysiadywane są zarówno przez samice lub samca.

Rudosterki mają zwyczaj usuwania wszystkich materiałów, które znajdują się w gnieździe i składania jaj na gołym drewnie, kontrole gniazda zazwyczaj nie są tolerowane więc nie rób tego, jeśli nie jest to konieczne. A jeżeli musisz, poczekaj aż oboje rodzice będą poza klatką. Podczas lęgów mogą być one agresywne.

Artykuł został przetłumaczony przeze mnie dzięki zgodzie i uprzejmości www.avianweb.com . Bezpośredni link do artykułu: http://www.avianweb.com/greencheekconure.html Zabrania się jego rozpowszechniania bez zgody www.avianweb.com

[szkot]

Takie oto zdjecia znazlałem.Zobaczcie sobie link z mutacjami i nie tylko http://www.google.pl/imgres?imgurl=http ... CB0Q9QEwAQ