PAPUGI FORUM

Witam wszystkich !
Bardzo proszę o pomoc. Aleksandretta, która jest u mnie od ponad roku nagle zaczęła ogryzać sobie łapy do krwi. Byłem u weterynarza, który powiedział mi jak odkażać rany i dał jakieś lekarstwo. Ale sam problem tkwi chyba w psychice. Kilka tygodni temu byliśmy z nim u rodziny, gdzie są koty. Może wystraszył się tych kotów widząc je codziennie przez kilka dni (choć to byłoby dziwne, bo nie pierwszy raz już mieszkał z kotami pod jednym dachem). Teraz jednak nie ma już kotów, jesteśmy u siebie, a on coraz bardziej okalecza swoje własne łapy (już ledwo stoi). Jeśli ktoś miał podobny problem będę wdzięczny za pomoc.

Może jest jakiś inny powód tego okaleczenia, powinieneś się z tym zgłosić do Salvetu jednak istnieje duże prawdopodobieństwo że coś się zmieniło w psychice ptaka. Zobacz czy pod tym linkiem nie ma czegoś co można dopasować do Twojej papugi http://www.aleksandretta.pl/choroby.html

Zastanawiałem się jeszcze nad jednym. Trzy miesiące temu urodziła się nam córeczka. Od tamtego czasu ptak stał się bardzo przymilny i cały czas starał się zwrócić na siebie uwagę. Ewidentnie wyczuł konkurencję. Starałem się jednak często go głaskać, rozmawiać z nim itd. Być może dla niego to za mało...

Tu każdy czynnik może mieć wpływ na zachowanie ptaka, może on czuje się odsunięty i zaniedbywany Jednak to sa tylko nasze przypuszczenia, równie dobrze papuga może się sama okaleczać na skutek działania hormonów-a na to jest lekarstwo. Nie tak dawno dzwoniłem do Salvetu w podobnej sprawie, chodziło o papugę , która wydziobywała sobie rany pod skrzydłami , właśnie na skutek działania hormonów. Czy Twoja papuga jest samcem Bo to właśnie one są zdolne do takich samookaleczeń. Postaraj się jutro wybrać do dobrego weta. od ptaków, na pewno Ci pomogą tylko muszą poznać historię ptaka.

Tak, papuga najprawdopodobniej jest samcem bo właśnie zaczynają mu się delikatnie zaznaczać początki obroży. Chyba rzeczywiście skoczę jutro do weta. Ile mniej więcej kosztuje wizyta w tym Salvecie ?
bardzo dziękuje za pomoc

Ciekawe co na to powie lekarz, czy przyczyną tego zachowania są zaburzenia psychiczne. Aż nie chce się wierzyć. Jeżeli ptak do tej pory był spokojny, ufny a nagle stał się bojaźliwy, nerwowy, krzykliwy, trzęsienie się, ma problemy z utrzymaniem równowagi brak apetytu i był narażony na jakiś stres to tak mogą to być objawy zaburzeń psychicznych. Ale obgryzanie łapek? Może przyczyną takiego zachowania są pasożyty.

P.S
Nie jestem lekarzem!

Pierwsze co bym zrobił to odrobaczył ptaka.

Pasożyty na pewno nie - byłem z nim już u lekarza i on wykluczył pasożyty lub choroby skóry.
Dziś jadę z papugą do Solvitu do dr Kruszyńskiego, którego polecił mi Wojtek (za co bardzo dziękuję) i zobaczymy co on powie. Mam wrażenie, że to sprawa psychiki albo hormony. Zobaczymy co powie dziś lekarz.

Byłem dziś z papugą u lekarza. Stwierdził, że to zakażenie bakteriami, najprawdopodobniej paciorkowcami. Pobrał wymaz do zrobienia przesiewu i jak przesiew ustali jaki to rodzaj bakterii będzie można dobrać odpowiedni lek. A tymczasem robię papudze okłady z rumianku na łapy i założyłem jej taki plastikowy kołnierz na głowę. Mimo kołnierza dalej skubie te łapy, ale już nie tak bardzo jak przedtem, bo teraz jest skupiona głównie na tym, jak się pozbyć tego kołnierze - i o to właśnie chodziło Muszę przyznać ze trochę się napociłem zanim jej to zamontowałem. W załączeniu efekty mojego trudu Mam nadzieję że ptaszysko wyzdrowieje.

Hmmm. czy ten kołnierz nie powinien być odwrotnie?? szeroką częścią do góry?? przecież chodzi o to żeby ptasior nie mógł sięgnąc do łapek....w każdym razie tak się zakłada klosze o psów i kotów,więc myślę że u ptaków też:) pozdrawiam a papudze życzę zdrówka:)

Lekarz mówił, żeby dać to w ten sposób. W książkach o ptakach też widziałem, ze kołnierze daje się w ten sposób - zresztą sam spróbowałem wczoraj zamontować to tak, jak się to robi u psów i to nie był dobry pomysł. Papuga nie mogła wtedy w ogóle się poruszać, ponieważ nie miała jak chwycić się dziobem prętów w klatce.

Najważniejsze że jest już postawiona diagnoza wstępna, teraz trzeba czekać na wyniki badań i pod ich kątem ustalić dalsze leczenie. CO do kołnierza , to może powinien być on trochę dłuższy Wtedy papuga będzie miała bardziej ograniczony dostęp do kończyn.

Witam
Wyniki są bardzo optymistyczne - nie wykryto żadnych bakterii, paciorkowców, gronkowców i itp. :)
Teraz więc, jestem już całkowicie pewny, że to obskubywanie ma podłoże psychiczne. Ptaszysko się po prostu zestresowało, następującymi czynnikami:
- pojawienie się nowego członka rodziny (w styczniu urodziła mi się córeczka); widać było po nim że jest cholernie zazdrosny i zły, ze nie jest w centrum uwagi
- podróż z całą rodziną do Krakowa
- obecność kotów w Krakowie

Te dwa ostatnie czynniki mnie trochę dziwią, bo często podróżowaliśmy z nim do rodziny i nigdy nie bał się ani podróży, ani kotów. Wydaje mi się, że wszystko to razem dało taki efekt. Założyłem mu większy kołnierz, rany zaczęły się już goić, choć jeszcze daleko jest do doskonałości.
pozdrawiam wszystkich

To może być też uczulenie, tak sądzę. Zastanów się na spokojnie od kiedy to się zaczęło i czy wtedy zmieniałeś coś w klatce lub w diecie. Może jakiś żwirek dajesz, albo piasek nowy, może żerdzie zmieniłeś, no nie wiem.

Nie, uczulenie raczej nie, ponieważ on w zasadzie jest cały czas w tym samym miejscu i nic mu ostatnio nie zmieniałem. W każdym bądź razie muszę przyznać, że pomysł założenia kołnierza był genialny. Ptaszysko jest głównie zajęte kombinowaniem jak by go ściągnąć i łapy zaczynają mu się powoli goić. Nawet ostatnio zaczął znowu wrzeszczeć "jak za dawnych lat". Mam nadzieję, że za jakieś 2 tygodnie będę mógł mu ściągnąć tą wątpliwą ozdobę :)
gorąco pozdrawiam i jeszcze raz dziękuje za wszelkie porady - bardzo mi się przydały

Rany wygoiły się super więc ściągnąłem papudze kołnierz. Niestety problem nie minął. Ptak znowu zaczął strasznie się okaleczać. Bardzo nerwowo reaguje na widok naszej córeczki - wydaje mi się że to jest główny powód tych problemów. W klatce nie ma nic, co by mogło go uczulać. Nawet zamiast wiórków do podłoża daję mu papierowe ręczniki, żeby było czysto. Pasożyty lekarz też wykluczył.
Nie wiem co z tym zrobić. Przeszło mi nawet przez myśl uśpienie go, bo nie mogę już patrzeć jak się męczy raniąc własne łapy. Myślicie, że to dobre rozwiązanie ?

Hmmm... jeżeli to powody psychiczne, zazdrość, rozpacz, poczucie osamotnienia, odsunięcie na dalszy plan (rozumiem, że to samotne do niedawna zdrowe i wesołe ptaszysko) to podjęłabym próbę odseparowania go od dziecka. Zatroszczenia się o samego ptaka - niech znów poczuje się najwazniejszy, kochany, niezastapiony... To dramaty samotnych ptaków w naszych domach - nie jesteśmy w stanie przewidzieć czy będziemy mogli poświęcać czas papudze za rok, dwa czy cztery lata.
Myslę, że uspienie zdrowego fizycznie i nieszczęśliwego ptaka to najogorszy z pomysłow jaki Ci mogł przyjść do głowy. Można spróbować połączyć z towarzystwem papuzim (oczywiśce ptak niekoniecznie musi go zaakceptować, ale uważam, że warto spróbować)... Możesz w ostateczności go oddać w dobre ręce.
Pozdrawiam

Kołnierz nie pomaga - kołnierz uniemozliwia dalsze okaleczanie... Papuga zajęta zdejmowaniem kołnierza nie obgryza łapek... Czy papuga ma plac zabaw ???, czy ma swoje ulubione zabawki ???- może trzeba zrobić nowy atrakcyjny (z punktu widzenia papugi)...

Pozdrawiam

To oczywiście nie jest tak, że z dziką rozkoszą bym go uśpił. Wręcz przeciwnie, bardzo bym tego nie chciał. Ten ptak to prawdziwy domownik. Wszędzie z nami jeździł, chodził sobie po pokoju jak chciał. I przyznaję Wam rację, ze trzeba cały czas próbować, dlatego chyba znów założę mu ten kołnierz.

tamerlan pisze:chodził sobie po pokoju jak chciał

Czy teraz, ze względu na dziecko, wypuszczasz go dużo rzadziej, lub nie wypuszczasz wcale? Jeśli tak, to może być powodem nerwicy.