Megabakteria
: sob gru 25, 2010 21:51
Megabakteria, a w zasadzie Macrorhabdus ornithogaster jeszcze kilka lat temu błędnie zaliczany był do bakterii. Najnowsze badania dowiodły, że jest to grzyb należący do drożdżaków o niespotykanej jak dla tej grupy patogenów wielkości. Najnowsze badania wykazały, że grzyb bytuje w organizmie, wchodząc w skład flory bakteryjnej, nie czyniąc szkód w organźmie. Jedynie na skutek infekcji uaktywnia się doprowadzając do choroby zwanej AGY (avian gastric yeast). Choroba występuje u wielu gatunków ptaków; u papug , ptaków egzotycznych i kuraków. Macrohabdus ornithogaster zdiagnozowano min u papużek falistych , kanarków a nawet strusi. Występuje w fazie ostrej lub przewlekłej. W fazie ostrej doprowadza do natychmiastowej śmierci ptaka w 12 do 24 godzin. Najczęściej fazę ostrą diagnozowano u łuszczaków i papużki falistej. W fazie przewlekłej znane są przypadki kilkumiesięcznych infekcji powodujących znaczny spadek wagi chorujących ptaków. U kuraków odnotowano przypadki 12-18 miesięcznych infekcji. M. ornithogaster osiedla się u ptaków w przewodzie pokarmowych, a w szczególności w żołądku i żołądku gruczołowym powodując uszkadzanie błony przewodu pokarmowego co obniża aktywność enzymów trawiennych i zaburza wchłanianie pokarmu. W zaawansowanych stadiach choroby stwierdzono histopatologicznie zwłóknienia żołądka. Choroba zwykle ujawnia się wtórnie, lub występuje wraz z infekcjami bakteryjnymi (najczęściej Streptococcus spp.). Często zakażenie u papug następuje przy okresowym stresie związanym np. z transportem, czy lęgami. Najbardziej prawdopodobną drogą zakażeń jest droga bezpośrednia – pokarmowa. U potomstwa ptaków będących nosicielami obserwowano często zmniejszoną odporność.
Objawy choroby:
Osowiałość i / lub napuszenie
zmniejszone lub nadmierne łaknienie
znaczna utrata wagi ptaka pomimo jedzenia
biegunka
wymioty
niestrawione ziarna w odchodach
w ciężkich przypadkach wymioty krwią i nagłe zejście
odchody często śluzowate o przykrym zapachu
zanik mięśni piersiowych
Diagnostyka:
Poprzez badanie mikroskopowe odchodów i histopatologiczne tkanek żołądka, wątroby i trzustki
Leczenie:
Dotychczasowe badania wykazały wrażliwość jedynie na amfoteryczne B, która jako jedyny lek z grupy polienów ma własności pozwalające zwalczyć infekcję M. ornithogaster. Dotychczas zalecane leki przeciwgrzybowe z grupy triazoli np. Flukonazol nie ma zastosowania w leczeniu omawianego patogenu. Przy długotrwałym podawaniu Flukonazol może powodować silne zatrucia organizmu chorego ptaka doprowadzając do jego śmierci, a zatrucie może objawiać się silnymi zaburzeniami neurologicznymi (poszerzenie źrenic, zaburzenia równowagi itp.)
Leczenie należy połączyć z zakwaszaniem żołądka przy pomocy np. Lactobacillus sp. lub probiotykami np. Lactavit C . Zakwaszanie przewodu pokarmowego jest nie tylko wskazane, lecz niezbędne, gdyż stwierdzone obniżoną patogenność megabakterii przy kwaśnym pH. Zaleca się też ograniczenie zawartości cukrów w pokarmie podawanym w czasie infekcji (soki owocowe, owoce,miód itp.). Kurację amfoteryczną B – występującą pod nazwą handlową Ampho Moronal ( dla ptaków zalecany w zawiesinie) należy prowadzić od 5 do10 dni, w przewlekłych infekcjach do 30 dni. Amfoterycyna B ma silne skutki uboczne i nie należy prowadzić leczenia bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Przy długotrwałym podawaniu powoduje uszkodzenia miąższu nerek i wątroby. W trakcie leczenia kurację amfoterycyną można wspomagać osłonę nerek. Po zakończeniu kuracji wskazane jest podać preparaty regenerujące wątrobę – np. Hepatiale Forte. Niemieccy weterynarze zalecają przy leczeniu mega bakteriozy wspomagać preparatami ziołowymi o zawartości tymianku i anyżu.
Zapobieganie:
Zapobiegać infekcji można poprzez wysoką higienę, jak również stosowanie ogólno dostępnych preparatów przeciwgrzybowych. Odkażanie pomieszczeń hodowlanych, dokładne mycie poideł karmideł środkami typu Virkon S lub F10SC.
Oba te środki silnie rozcieńczone można również podawać cyklicznie do wody pitnej celem zapobiegania infekcjom.
Środek F10SC w odróżnieniu od popularnie stosowanego Virkonu S nie pozostawia śladów i smug, co jest istotne przy zastosowaniu w mieszkaniach.
Zarówno Amfoterycyna B i F10SC nie są ogólnodostępne na polskim rynku. Amfoterycynę B pod nazwą handlową Amfo Moronal można zmówić w aptece leków zagranicznych, F10SC jest osiągalny w niemieckich sklepach internetowych, również z wysyłką do Polski.
Objawy choroby:
Osowiałość i / lub napuszenie
zmniejszone lub nadmierne łaknienie
znaczna utrata wagi ptaka pomimo jedzenia
biegunka
wymioty
niestrawione ziarna w odchodach
w ciężkich przypadkach wymioty krwią i nagłe zejście
odchody często śluzowate o przykrym zapachu
zanik mięśni piersiowych
Diagnostyka:
Poprzez badanie mikroskopowe odchodów i histopatologiczne tkanek żołądka, wątroby i trzustki
Leczenie:
Dotychczasowe badania wykazały wrażliwość jedynie na amfoteryczne B, która jako jedyny lek z grupy polienów ma własności pozwalające zwalczyć infekcję M. ornithogaster. Dotychczas zalecane leki przeciwgrzybowe z grupy triazoli np. Flukonazol nie ma zastosowania w leczeniu omawianego patogenu. Przy długotrwałym podawaniu Flukonazol może powodować silne zatrucia organizmu chorego ptaka doprowadzając do jego śmierci, a zatrucie może objawiać się silnymi zaburzeniami neurologicznymi (poszerzenie źrenic, zaburzenia równowagi itp.)
Leczenie należy połączyć z zakwaszaniem żołądka przy pomocy np. Lactobacillus sp. lub probiotykami np. Lactavit C . Zakwaszanie przewodu pokarmowego jest nie tylko wskazane, lecz niezbędne, gdyż stwierdzone obniżoną patogenność megabakterii przy kwaśnym pH. Zaleca się też ograniczenie zawartości cukrów w pokarmie podawanym w czasie infekcji (soki owocowe, owoce,miód itp.). Kurację amfoteryczną B – występującą pod nazwą handlową Ampho Moronal ( dla ptaków zalecany w zawiesinie) należy prowadzić od 5 do10 dni, w przewlekłych infekcjach do 30 dni. Amfoterycyna B ma silne skutki uboczne i nie należy prowadzić leczenia bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Przy długotrwałym podawaniu powoduje uszkodzenia miąższu nerek i wątroby. W trakcie leczenia kurację amfoterycyną można wspomagać osłonę nerek. Po zakończeniu kuracji wskazane jest podać preparaty regenerujące wątrobę – np. Hepatiale Forte. Niemieccy weterynarze zalecają przy leczeniu mega bakteriozy wspomagać preparatami ziołowymi o zawartości tymianku i anyżu.
Zapobieganie:
Zapobiegać infekcji można poprzez wysoką higienę, jak również stosowanie ogólno dostępnych preparatów przeciwgrzybowych. Odkażanie pomieszczeń hodowlanych, dokładne mycie poideł karmideł środkami typu Virkon S lub F10SC.
Oba te środki silnie rozcieńczone można również podawać cyklicznie do wody pitnej celem zapobiegania infekcjom.
Środek F10SC w odróżnieniu od popularnie stosowanego Virkonu S nie pozostawia śladów i smug, co jest istotne przy zastosowaniu w mieszkaniach.
Zarówno Amfoterycyna B i F10SC nie są ogólnodostępne na polskim rynku. Amfoterycynę B pod nazwą handlową Amfo Moronal można zmówić w aptece leków zagranicznych, F10SC jest osiągalny w niemieckich sklepach internetowych, również z wysyłką do Polski.