ALEKSANDRETTA SLIWOGŁOWA- PSITTACULA CYANOCEPHALA
: sob wrz 30, 2006 10:30
Aleksandretta śliwogłowa osiąga długość 33-35 cm. Żyje dziko w dżungli Nepalu, Pakistanu, Indii i Cejlonu. Większość swojego życia spędza na drzewach, na ziemię schodzą bardzo rzadko. Samiec ma głowę ubarwioną w kolorze śliwkowo błękitnym, posiada też czerwono brązową plamę na łopatce. Natomiast samica ma głowę w kolorze szaroniebieskim i nie posiada charakterystycznych plam na skrzydle. Osobniki charakteryzują się też dość potężną wypukłą , ładnie zaokrągloną głową. Aleksandretty potrafią bardzo szybko fruwać. Ptaki żerują w małych stadach , lubią przylatywać w okolice terenów rolniczych , gdzie najłatwiej zdobywają pożywienie na plantacjach ryżu , kukurydzy i innych zbóż.
Ze względu na małe rozmiary , ptaki mogą być trzymane w klatkach , jednak najodpowiedniejsze są dla nich woliery wewnętrzne jak i zewnętrzne. Jednak woliera zewnętrzna powinna być tak skonstruowana aby ptaki w zimie miały możliwość schronienia się przed mrozem do części zabudowanej. Trzeba uważać bowiem ptaki mają skłonności do odmrażania sobie nóg, co wiąże się z utratą palców. Ptaki trzymane w domach w klatkach lub w wolierach ,mają okres lęgowy od miesiąca stycznia i może on trwać nawet do późnej wiosny, natomiast okres lęgowy u ptaków trzymanych w wolierach ogrodowych zaczyna się od wiosny i trwa do wczesnej jesieni. W okresie godowym samiec biega po żerdzi wydając z siebie melodyjny głos, zatrzymując się wykonuje skłony. Aleksandretta śliwogłowa jest najcichszą odmianą ze wszystkich aleksandrett , jej głos jest melodyjny i przyjemny dla ucha. Wymiary budki lęgowej powinny wynosić , podstawa 20x20cm wys.30cm , otwór wejściowy powinien być mniejszy , wystarczy 5cm , ptaki same powinny go sobie dopasować. Bardzo dobre są też naturalne budki z pni drzew , na dno budki wsypujemy o koło 5-cio centymetrową warstwę drobnych trocin, samica składa od 4 –6 jaj , okres inkubacji trwa o koło 22-23 dni. Młode ptaki opuszczają budkę lęgową po około 6-ciu tygodniach i są dokarmiane przez rodziców jeszcze przez 3-4 tygodnie. Ubarwienie młodych jest identyczne jak u samic , odróżnienie płci jest niemożliwe. Pożywienie jest identyczne jak dla wszelkiego rodzaju gatunków aleksandrett jedynie słonecznik ,który im jest podawany powinien być drobniejszy. Hodowcom udało się wychować już kilka odmian barwnych tych ptaków, między innymi żółte z czerwoną głową, oraz odmianę błękitną i nakrapianą na czerwono.
Ze względu na małe rozmiary , ptaki mogą być trzymane w klatkach , jednak najodpowiedniejsze są dla nich woliery wewnętrzne jak i zewnętrzne. Jednak woliera zewnętrzna powinna być tak skonstruowana aby ptaki w zimie miały możliwość schronienia się przed mrozem do części zabudowanej. Trzeba uważać bowiem ptaki mają skłonności do odmrażania sobie nóg, co wiąże się z utratą palców. Ptaki trzymane w domach w klatkach lub w wolierach ,mają okres lęgowy od miesiąca stycznia i może on trwać nawet do późnej wiosny, natomiast okres lęgowy u ptaków trzymanych w wolierach ogrodowych zaczyna się od wiosny i trwa do wczesnej jesieni. W okresie godowym samiec biega po żerdzi wydając z siebie melodyjny głos, zatrzymując się wykonuje skłony. Aleksandretta śliwogłowa jest najcichszą odmianą ze wszystkich aleksandrett , jej głos jest melodyjny i przyjemny dla ucha. Wymiary budki lęgowej powinny wynosić , podstawa 20x20cm wys.30cm , otwór wejściowy powinien być mniejszy , wystarczy 5cm , ptaki same powinny go sobie dopasować. Bardzo dobre są też naturalne budki z pni drzew , na dno budki wsypujemy o koło 5-cio centymetrową warstwę drobnych trocin, samica składa od 4 –6 jaj , okres inkubacji trwa o koło 22-23 dni. Młode ptaki opuszczają budkę lęgową po około 6-ciu tygodniach i są dokarmiane przez rodziców jeszcze przez 3-4 tygodnie. Ubarwienie młodych jest identyczne jak u samic , odróżnienie płci jest niemożliwe. Pożywienie jest identyczne jak dla wszelkiego rodzaju gatunków aleksandrett jedynie słonecznik ,który im jest podawany powinien być drobniejszy. Hodowcom udało się wychować już kilka odmian barwnych tych ptaków, między innymi żółte z czerwoną głową, oraz odmianę błękitną i nakrapianą na czerwono.