Papuga Czerwonoskrzydła (Aprosmictus Erythropterus)

[GoldAngelo]

Papuga Czerwonoskrzydła (Aprosmictus Erythropterus), zwana również pod nazwą Krasnopiórka pochodzi z nowej Gwinei i północno-wschodniej Australii, z wyjątkiem wschodniego wybrzeża.
Zwykle znajduje się na otwartych przestrzeniach wzdłuż krawędzi lasów, leśnych zaroślach sawanny, zwłaszcza wzdłuż rzek. Pozostają w parach lub grupach rodzinnych, jednak czasem można spotkać je w większych stadach liczących do 50 osobników lub więcej w ich ulubionych miejscach żerowania.

Opis:

Zarówno samce jak i samice mają czerwony nalot na skrzydłach. To średniej wielkości papugi mierzące około 32-36 cm długości. U Aprosmictus Erythropterus występuje dymorfizm płciowy (Dorosłe ptaki można rozpoznać po ich cechach fizycznych) dorosłe samce i samice mają dzioby pomarańczowe, szare nogi i stopy.
#Samce; W większości są zielone, z żółto-zielonym nalotem na spodzie ciała. Od czoła do karku idzie ledwo widoczny na zieleni niebieskawy odcień. Górne części piór oraz górna część pleców jest czarna. Część ogona jest niebieska. Samice również mają czerwony nalot na skrzydłach ale w mniejszym stopniu.
#Samice; są na ogół jaśniejsze niż samce. Ich upierzenie jest w większości żółto-zielone. Krawędzie skrzydeł są czerwone jak u samców ale w mniejszym stopniu. Kolor górnej części pleców jest brązowawy, ich dolna część wraz z ogonem jest niebieska.
#Różnice u Podgatunków; Można spotkać dwa lub trzy podgatunki, ale różnice w upierzeniu są ledwo dostrzegalne.

Występowanie:

Krasnopiórka występuje od Pilbara; Western Australia do Cape York Penisuala, Qeensland, w południowo-wschodniej South Australia. Od czasu do czasu postrzegane są w Nowej Gwinei.

Dieta:

#Dieta w naturze: Ich dieta składa się z typowych nasion eukaliptusa i akacji, a także orzechy, owoce(w tym jagody), nektar, kwiaty, owady i larwy.
#Żywienie w niewoli; Powinno się zapewnić szeroką gamę produktów spożywczych. Idealny skład to:
-1/3 wysokiej jakości pelety; gatunek tej papugi preferuje pelete dla małych papug takich jak faliste.
Nie należy karmić ich zbytnio owocami cytrusowymi lub karm za bardzo bogatych w witaminę C, ponieważ może to doprowadzić do zachorowań.
-1/3 wysokiej jakości kamy dla papużek falistych, nimf z ograniczeniem ilości nasion słonecznika.
-1/3 świeżych produktów spożywczych takich jak warzywa, owoce, zielenina, jak również w małej ilości robaki. Dobra dieta jest szczególnie istotna podczas sezonu lęgowego. Nektar i inne nietoksyczne roślinny również można podawać. Świerze jedzenie powinno być wymieniane dwa razy dziennie.
Kiełkujące nasiona lub trochę podrośnięte są zazwyczaj łatwiej akceptowane przez „uzależnionych nasionożerców” niż świeże owoce i warzywa.
-Ziarna porośnięte są zdrowsze i zawierają większą wartość odżywczą nasion, zawierają mniejszą zawartość tłuszczu
-Kiełki pomogą zrównoważyć linie diety dodając odżywcze białka roślinne, witaminy, minerały, enzymy i chlorofil.
-Namoczone kiełkujące ziarna roślin olejnych (np. rzepaku) są bogate w białka i węglowodany natomiast nasiona prosa są bogate w węglowodany, ale mają niższą zawartość białka.
-Kiełki są nieocenionym materiałem żywnościowym są ważną częścią diety dla ptaków hodowlanych.
-Szkodniki takie jak owady i myszy sprawiają, że w żywności jest wiele bakterii, w związku z tym należy umieszczać naczynia z jedzeniem na podwyższeniach lub słupach na śliskich nogach aby nie mogły się wspiąć do karmników (Można również kropić te nogi specjalnym sprayem, aby były bardziej śliskie) Innym sposobem na utrudnienie dostanie się szkodnikom do żywności jest postawienie jedzenia w na stojaku aby był w płytkiej wodzie.

Nawoływanie pary:

Aprosmictus Erythropterus nawołują się Ching-Ching, fora forsa, lub cienkim piskiem.

Hodowla/Rozmnażanie:

Aprosmicus Erythropterus zwykle gniazdują wiosną i latem, ale czas ten może różnić się w zależności od lokalizacji hodowli. W ich naturalnym środowisku przeważnie wybierają dziuple drzew. Samica składa 3-6 jaj, które wysiaduje sama podczas gdy samiec dostarcza żywność dla niej i piskląt. Młode usamodzielniają się po około pięciu tygodniach.

Hodowla:

Gatunek ten jest dość rzadko spotykany w prywatnych hodowlach więc są dość drogie i najlepiej nadają się dla bardziej doświadczonych hodowców.
Papuga Czerwonoskrzydła nie będzie dobrze czułą się w chłodniejszym klimacie ( najlepiej w ciepłym umiarkowanym). Nawet w cieplejszym klimacie powinny mieć dostęp do ogrzewanych pomieszczeń., aby chronić je przed zimnem.
Najlepiej trzymać je w parach, ale nawet i tutaj odnotowaną agresję samców, więc należy mieć na oku, ponieważ samiec może zaatakować samice.
Muszą mieć przestronne woliery, najlepiej 2x3x1 m (wysokość; długość ; szerokość). Jeżeli budujemy dla nich wolierę unikajmy siatki z drutu ocynkowanego, ponieważ cynk jest jedną z przyczyn zatruć metalami ciężkimi. Wielkość oczka to 1,6x1,6 cm lub 2x2 cm. Będzie to oczko wystarczające aby nie dopuścić do woliery mysz i innych drapieżników. Dobrze jest również dostarczyć im roślinny. Część woliery powinna być chroniona przed dostępem słońca. Płytki basenik z zimną wodą zawsze powinien być dostępny do kąpieli i picia.
Aprosmictus Erythropterus cieszą się z każdej nowej zabawki. Zaspokajają one tak samo jak naturalne gałęzie ich potrzebę obgryzania. Można również samemu je wykonać z naturalnych gałęzi drzew, pod warunkiem że nie pochodzą one z roślin zawierających substancje toksyczne.
Dobrze by było aby woliera miała podwójną siatkę lub przedsionek, zapobiegłoby to ucieczce ptaków Drugi pozytywny aspekt tego rozwiązania to praktycznie całkowite wyeliminowanie możliwości dostania się do woliery większych drapieżników, takich jak kuna, lis czy kot oraz kiedy papugi siedziałyby na siatce zapobiegłoby to złapaniu ich za nogi i odgryzieniu lub próbie przeciągnięcia przez siatkę.
Po zakończeniu budowy wolierę należy okresowo sprawdzać pod względem powstawania niechcianych otworów i luk, przez które węże i inne drapieżniki mogłyby się do niej dostać.
Te papugi gniazda zakładają przeważnie w dziuplach drzew. W niewoli zaakceptują budkę lęgowa, która powinna być umieszczona blisko źródła ciepła aby zapobiec wyziębieniu w chłodniejsze dni.
Średni lęg składa się z 3 do 6 jaj, które wysiaduje samica przez około trzy tygodnie. Pisklęta usamodzielniają się w okolicach szóstego tygodnia życia.
Należy zapewnić im możliwość codziennej kąpieli lub zraszać je raz dziennie. Trzeba pamiętać że trzymane w naszych domach będą szybciej gromadziły zanieczyszczenia na piórach niż w wolierze czy warunkach naturalnych. Szczególnie w małych niewentylowanych pomieszczeniach gromadzi się kurz, pióra i odchody. Może to być poważny problem który najlepiej i najtaniej można wyeliminować przez otwarcie okna czy drzwi (pod warunkiem że są zabezpieczone w taki sposób, aby uniemożliwiały ucieczkę). Jeśli nie jest możliwe otwarcie okien i/lub drzwi należy rozważyć zamontowanie wentylacji, dla zdrowia naszych pupili jak i własnego.

Więcej zdjęć w temacie:

Krasnopiórka z Loro Parku

Artykuł został przetłumaczony dzięki zgodzie i uprzejmości www.avianweb.com . Bezpośredni link do oryginalnego artykułu: http://www.avianweb.com/aprosmictus.htm Zabrania się jego kopiowania i rozpowszechniania bez zgody AvianWeb