PAPUGI FORUM

Mam 2,5 letniego samczyka Nimfy, białogłowy, perłowy szek. Ostatnio mi chorował, najpierw bardzo mało jadł i pił i ciągle spał, ale w sumie to był na chodzie. To trwało ze 2-3 dni, kiedy się zastanawiałam, czy szukać weta, czy nie, przeszło mu, ale tylko na kilka dni. Potem wróciło, ze zdwojoną siłą, mały przestał w ogóle jeść i siedział na podłodze w wolierze. Nie mam w mieście ptasiego weta, więc poszłam do takiego od piesków i kotków. Przez 4 dni chodziłam z ptakiem na zastrzyki. Wet podawał w ciemno leki, Dexafort, Enroxil i Cafosol, ale tego ostatniego nie mogę znaleźć w sieci. Jest jakiś płyn do płukania jamy ustnej, Caphosol, ale nie wiem czy to o to chodzi... Za leczenie papugi zapłaciłam 30 zł. Wydaje mi się to dziwne, choćby z tego względu, że facet brał kał do badania i sprawdzał czy są pasożyty, nie było. Samo badanie kału kosztuje ok 15 zł... Ale, to nie ja ustalałam cenę...

To tyle tytułem wstępu. Papuga żyje, ale w trakcie choroby bardzo schudła, naprawdę ekstremalnie, to skóra i kości. Wczoraj czy przedwczoraj go ważyłam, 65 gram... Trzymam go w osobnej klatce, bo nie dałby sobie rady w wolierze, nie ma siły latać! Moje pytanie jak go teraz karmić, żeby jak najszybciej wrócił do formy? Czy musi być w tej osobnej klatce, jedzenie i wodę mogę mu podawać na podłodze woliery, a przynajmniej byłby u siebie. Z drugiej strony w klatce mam lepszą kontrolę nad tym co on je i ile. Moje ptaki nie bardzo chcą jeść dodatki do karmy. Tylko ziarna i jajko. Ryżu nie, makaronu nie, warzyw i owoców nie, ale dosyć chętnie jedzą kiełki, a najbardziej lubią jak im wyhoduję trawę dla ptaków, takie nasiona z zoologicznego, z papużką falistą na torebce. Trawa jest cienka i delikatna, długo rośnie i znika błyskawicznie, teraz wsadziłam świeżą do kiełkownicy, więc sobie poczekam. Małemu kiełków nie daję, bo miał po tych lekach strasznie wodniste odchody. Nie wiem czy już mogę coś takiego mu dawać, dopiero co się kupy unormowały.

A ten trzeci lek to nie Catosal?

Bardzo możliwe! Dzięki. Ta kobieta tak nabazgrała te nazwy, że trzeba je rozszyfrowywać. Na innym forum padło podejrzenie, że on dostawał leki sterydowe, długo nie znałam ich nazw. Nie mogę się tam doczytać, czy to ma te sterydy, czy nie. Dzisiaj Morris znowu jest bardziej senny, boję się, ze to super leczenie i tak było do niczego. Nie mam w moim mieście ptasiego weta.

Jakby ktoś znał w okolicach Konina ptasiego weta, to proszę info. Ja nie będę jeździła daleko do weta, bo raz, że nie mam za bardzo jak, a dwa, to dla ptaka też uciążliwe, siedzieć ileś godzin w transporterku.

Nimfa jest bardzo chuda, ale powoli nabiera masy, jednak baaardzo powoli. Wczorajsza waga wykazała 67 gram, na początku ważył 65. Jest silniejszy i bardziej pyskaty, jak go łapię, to muszę w rękawicach i muszę się już namęczyć. Nie będę go ważyła częściej niż raz w tygodniu, bo to nie ma sensu, zwłaszcza, że raz go mogę złapać po jedzeniu, raz przed jedzeniem. Wolę mieć pełniejszy obraz. Papuga bardzo chce wracać do woliery, ale to o wiele za wcześnie. Najpierw musi znowu zacząć latać, może być w tym średni, to normalne po takiej chorobie, ale niech już będzie mógł się oderwać od podłoża.

Niestety Morris niedawno zmarł. Był spokój jakiś czas, ptak przybierał na wadze i normalnie się zachowywał, latał normalnie. Ale jednego dnia objawy powróciły nagle, i to tak gwałtownie, że ptak zmarł w jedno popołudnie. Żaden wet nie chciał go przyjąć, obdzwoniłam wszystkich i przedstawiałam historię choroby. Była taka spycholandia, jeden każe mi dzwonić do drugiego, drugi do trzeciego, a trzeci do pierwszego.

Nie mogłam zostać z trzema Nimfami, obawiałam się bójek. Dlatego mam już nowego samczyka. Trzymałam go tydzień na kwarantannie, ale nic mu nie jest. Dziś trafił do woliery i się aklimatyzuje. Ale chyba mu się podoba. Tylko latać nie umie. Teraz bawi się drewnianymi kółeczkami.