Tekst tłumaczony przezemnie (niestety) ze strony Dirka Van den Abeele'a
http://www.agapornis.be/
Mutacje Agapornis fischeri
Mutacje wlasne Agapornis fischeri to : ciemnooka czysta, niekompletny dominuący edged, recesywny szek, dominujacy szek, the mottle (progresywny szek) i dominujacy slaty. Istnieją raporty o autentycznej mutacji niebieskiej w krajach wschodnio-europejskich i USA, niemniej jednak, faktem jest, że niebieska nierozłączka, ktora rozwinęła sie w Zachodniej Europie, pochodzi z transmutacji z personatą.
Mutacja ciemnooka czysta:
Gdzie i kiedy ta mutacja się zrodzila nie jest wiadome. Przypuszcza się, że ta autosomalna recesywna mutacja powstała w Australi i kompletny szczep został przeniesiony do Południowej Afryki. Pierwszy opis wymieniał żółtego ptaka z szarymi nogami i palcami, ciemnymi oczami i białym kuprem. Od dłuższego czasu były wątpliwości co do trybu dziedziczenia, ale po latach eksperymentalnej hodowli i gromadzenia wyników wśród hodowców i moich wlasnych, doszliśmy do wniosku, że mutacja ta wynika z alleli wielokrotnej, autosomalnej, recesywnej mutacji lutino (a-locus). Orginalna mutacja ciemnooka żółta ma zredukowaną o 95% melanine w upierzeniu. Ten żółty ptak ma jasnozieloną barwę, jasnoniebieski kuper, szare nogi i palce oraz czarne oczy. Kombinacje z NSL lutino dają czarnookie żółte z białym kuprem. Kombinacja z pastelowym daje plamiasto-żółtego ptaka (w przeciwieństwie do kombinacji z pastelowym/lutino, one mają szare nogi i palce). Nie ma potrzeby mówić, że powinno sie próbować wyhodować ta odmiane tak czysta, jak to jest możliwe, a wszystkie kombinacje z pastelowym i recesywnym lutino powinny być unikane. Połączona (odmiana) z ptakami, które maja jasnoniebieski kuper i czarne oczy prowadzi do otrzymania ptaków ciemnookich białych.
The edged fischeri:
Ta mutacja dziedziczy jako niekompletny gatunek (rodzaj, typ) dominujacy i mamy tu do czynienia z częściowa redukcją melaniny w upierzeniu. Znadujemy tutaj fenotypiczne różnice miedzy ptakami SF i DF, jednakże, czasami istnieją także poważne różnice w wyglądzie pomiędzy ptakami ze wspólnym SF.
Single factored edged:
Ustalilismy już, że ta mutacja spowodowana jest częściową redukcją melaniny i ze istnieje roznica w wyglądzie między wspólnymi mutacjami. Nie wszystkie ptaki SF (Single Factored) sa równo (podobnie) znaczone, redukcja melaniny nie jest taka sama we wszystkich częściach upierzenia. A zatem musimy próbować wyselekcjonować, co jest pożądane na pokazy i jest to okolo 50% redukcji na ciele, a piórka skrzydła muszą być nieco ciemniejsze. Zauważmy, że zazwyczaj samce maja najlepsze znaczenia, ale to nie wyklucza faktu, że istnieją już lepiej znaczone samice. Obserwujemy jaśniejący efekt (rezultat) w centrum piórek skrzydła u osobników najlepiej znaczonych. Poniewaz brzeg (krawedz) tych piorek utrzymuje swój normalny zielony kolor, uzyskujemy w ten sposob rezultat brzegowy. Jaśniejący efekt w centrum piórek skrzydła jest w najlepszym wypadku 40-50%. Centrum piórek (upierzenia) staje się bardzo jasno-zielony, prawie żółty, pewnego rodzaju efekt perłowy. Piórka skrzydła u osobników niebieskich wykazują (maja) jasno-szare plamki (cętki). Piórka potrzebne do latania (lotki) oraz kolor nóg i palców są prawie niezmienione. Reszta ciała wykazuje równy efekt jaśniejący, jednakże, czasami perłowe znaczenia mogą być widoczne na piórkach piersiowych (na piorkach na piersiach). Kształt i kolor głowy zostają niezmienione. Z powodu tego jaśniejącego efektu, obecność faktoru ciemnego (D), (ciemno-zielone ptaki) jest dużo trudniejsza do rozpoznania w zielonej serii. Jest to mniejszy problem w serii niebieskiej.
U mniej znaczonych osobników, obserwujemy, że redukcja melaniny może być znikoma (minimalna) i z tego powodu mamy do czynienia z nieco matowym (nieostrym) kolorem ptaków (głównie samice). Dlatego te osobniki są trudniejsze do rozpoznania (uznania) jako ptaki edged Ten fakt spowodował, że rozsiane zostały pogloski, iż niektóre ptaki mogą być rozszczepione. Te ptaki są z pewnością stosowne do hodowania, wszakże, nie jako ptaki pokazowe (na pokaz). Najlepiej jest zacząć z ptakami DF. Wtedy można być pewnym, że całe potomstwo to ptaki SF. Pomyłki są niemożliwe.
Czasami te ptaki są mylone z ptakami pastelowymi, niemniej jednak istnieją wyraźne różnice. Ptaki pastelowe dziedziczą jako typ recesywny. Ptaki pastelowe są tylko pożądane z 50-cio% rozjasnieniem na calym ciele. A zatem nie tylko kolor ciała jest rozjaśniony, lecz także piórka do latania (lotki). Te wykazują kolor jasno-szary u najlepszych osobników, a w najgorszych przypadkach nawet biały. U ptaków edged , piórka do latania (lotki) są prawie czarne, a piórka skrzydeł wykazują efekt „perłowy”.
Double factored edged:
Ten gatunek jest łatwo rozpoznawalny. Zielone ptaki wykazuja „brudnawy” żółty kolor z jasno-szarymi lotkami, a także jasny „spleśniały” kolor na zagięciach skrzydeł i na górze (na szczycie) piórek skrzydła. Głowa ma często skłonność do zmniejszania się, ale musi byc niezmieniona w stosunku do gatunku dzikiego. Kolor nóg i palców zostaje prawie niezmieniony.Ptaki z serii niebieskiej wykazują bardzo jasno-niebieski kuper, bardzo jasno-szarą barwę ciała z białą głową, oraz jasno-„spleśniały” efekt na górze skrzydeł. Stopy maja niemal niezmieniony kolor.Ptaki pastelowe szpalty na NSL lutino mogą mieć bardzo jasny kolor, mają także zupełnie białe piórka do latania i są raczej pstrokate (plamiste). Nie ma co do tego wątpliwości, że istnieje jakakolwiek znacząca różnica pomiędzy niektórymi samcami i samicami.
Dominant pied (dominujacy szek):
U tych ptaków obserwujemy poważną nieobecność melaniny na ciele, której skutkiem, u ptakow z zielonej serii, jest prawie żółty kolor ciala. Redukcja w piórkach skrzydła jest dużo mniejsza i jest ograniczona do kilku sfer upierzenia. Dlatego też, piórka skrzydła są nieomal zupełnie zielone z przypadkowymi (wyrywkowymi) żółtymi plamkami (cętkami). Z powodu tego typu wyglądu, pierwsza nazwa dana tej mutacji to „zielone skrzydło”. Jak zaobserwowano u czerwonoczelnych, ten gatunek szeka redukuje czerwoną psittacinę na głowie. Kolor nóg może być różny. O ile wiadomo, nie ma różnicy w fenotypie między ptakami SF i DF.
Recessive pied (recesywny szek):
U tych ptaków obserwujemy prawie całkowitą nieobecność melaniny. Także niebieski kuper prawie zanikł. To co zostało to prawie całkowicie żółty ptak, wykazujący gdzieniegdzie kilka zielonych plamek, głównie na piórkach skrzydeł. Stopy są przeważnie szare, jednakże są przykłady osobników posiadających stopy bardzo jasnego koloru. Z poczatku uważano, że mamy tu do czynienia z ciemnooką żółtą , ale jest to błędem. W tej mutacji, obserwujemy także redukcję czerwonej psittaciny na głowie, której wynikiem jest mniejsza głowa. Ta mutacja dziedziczy jako gatunek (typ, rodzaj) autosomalny recesywny.
Mottle – progressive pied (progresywny szek):
Charakterystyczne dla tego gatunku pstokatych jest to, że te ptaki są normalnie zabarwione do czasu pierwszego pierzenia. Potem rozwijają pstrokate upierzenie. Ten gatunek pstrokatych prawdopodobnie dziedziczy typ wieloczynnikowy(zależny od więcej niż jednego czynnika). Po okolo 10 miesiącach ptaki te rozwijają pstrokate piórka, po dwóch latach pstrokaty wzór rozpowszechni się wyrywkowo poprzez całe upierzenie.
De slaty:
Te ptaki wykazują inny kolor, który na początku opisany był jako stalowy niebieski. Ta mutacja dziedziczy jako gatunek dominujacy i jest najprawdopodobniej mutacją strukturalną (formalną) kory zewnętrznej upierzenia (piór). W tej mutacji refrakcyjny wskażnik keratyny wydaje się być zmieniony przez mutacje. Normalnie keratyna posiada „mleczny” wyglad, jednak w tej mutacji, wygląda istotnie na zupełnie przeźroczystą . Zauważa tu się także niewielki wzrost melaniny, lecz nie jest pewne, czy wywołane jest to przez mutacje slaty czy nie. Rezultatem jest ptak koloru slaty w serii niebieskiej. Ten kolor wyglada nieco jak sprzężony z płcią slate Budgerigar bez żadnego faktoru ciemnego, jednak, powinniśmy pamietać, że są to zupełnie inne mutacje. Początkowo wierzono, że jest to szara lub slaty (mutacja), lecz dalsze badania dowiodły inaczej i nazwa slaty została przyjęta, żeby odróżnić tą mutację od mutacji sprzężonej z płcią slate Budgerigars. Ta nazwa została zaakceptowana przez kilka stowarzyszeń europejskich we wrzesniu 2000.
