struktura pióra, a mutacje u nierozłączek
: pn kwie 16, 2007 23:12
Tłumaczenie tekstu z strony: http://www.agapornis.be/veder1.htm
Struktura piór u nierozłączek, a mutacje barwne
Naukowcy wyróżniają różne rodzaje piór. W naszym przypadku interesują nas pióra konturowe. One zasadniczo składają się z :
•długiej zwężającej się części – stosiny
•od stosiny odchodzą odgałęzienia zwane promieniami. Te promienie z każdej strony stosiny tworzą pokrywę zwaną chorągiewką
•Promienie składają się z osi, gałązki i wielu gałęzi blisko rozstawionych – promyków
•od promyków odchodzą haczyki
rysunek z strony: http://www.agapornis.be/veder1.htm
Opis: 1 promyki z haczykami; 2 promienie; 3 stosina
Kolory mutacji u nierozłączek
W piórach wszystkich gatunków rodzaju Agapornis można znaleźć następujące pigmenty (barwniki):
•eumelanina ( rozmiar kryształu 0,5 – 2 mikronów ), która u ptaków żyjących na wolności jest czarna
•psittacina ( okrągły lub owalny kryształ, mniejszy od eumelaniny ), który przybiera kolor pomiędzy żółtym a czerwonym
Promienie piór ( i w mniejszym stopniu promyki ) związane z wyżej wymienionymi barwnikami decydują o kolorze ptaków. Przecięcie zielonego promienia pióra pod mikroskopem ukazuje trzy warstwy lub pierścienie:
szkic: http://www.agapornis.be/veder1.htm
1 zewnętrzny pierścień zwany korązawiera żółtą psittacinę
2 drugi pierścień zwany strefą gąbczastą zbudowany jest z drobnych pustych cylindrów. Ta gąbczasta strefa oddziaływuje ze światłem dziennym powodując interferencję światła w wyniku czego fale świetlne z zakresu niebieskiego i fioletowego są przepuszczane, podczas gdy wszystkie inne fale są absorbowane przez czarną melaninęw rdzeniu (szpiku).
3 i 4 centrum albo rdzeń, zawiera czarną eumelaninę wokół maleńkich dziur zwanych wakuolami. Wakuole posiadają zdolność odbijania promieni.
Światło widzialne (dzienne) składa się z wszytkich widocznych częstotliwości (dla oka ludzkiego) : czerwonej, pomarańczowej, żółtej, zielonej, niebieskiej, indygo i fioletowej.
Powód dla którego przedmiot jest czerwony jest taki, że przedmiot, na który pada światło odbija tylko czerwone fale podczas, gdy pozostałe są absorbowane.
Dlatego pióro jawi się jako zielone częściowo z powodu żółtego światła odbijanego od kory (żółta psittacina) , a częściowo z powodu odbitego światła niebieskiego przez wakuole i strefę gąbczastą.'Kombinacja fali żółtej i niebieskiej daje widziany kolor zielony.
Promyki również odpowiadają za występowanie poszczególnych kolorów. Mają prostszą budowę niż promienie. Nie posiadają strefy gąbczastej. Promyki mogą zawierać melaninę lub psittacinę albo kombinację ich obu.
Na przykład można porównać pióra pokrywowe skrzydła Agapornis personata i nierozłączki czarnolicej . Czarnogłowa wykazuje kolor ciemniejszy zielony. Promienie mają taki sam kolor u obu, ale promyki u personaty zawierają melaninę na całej długości , podczas gdy u czarnolicej tylko w ¾ długości.
Drugim przykładem jest kolor piór brzucha porównany z piórem pokrywowym skrzydła ( u wszystkich gatunków )
Pióro pokrywowe zawsze ma ciemniejszy kolor. Powód jest prosty, brzuszne promienie mają promyki koloru żółtego , promyki z wingdeck są czarne albo częściowo czarne. W pierwszym przypadku zielony kolor jest rozjaśniany (przez żółty), a w drugim zielony jest przyciemniany ( przez czarny).
Przykładem na różne kolory są barwy głowy u poszczególnych gatunków nierozłączek. Pióra głowy każdego gatunku nierozłączek zawierająme czarną melaninę oraz żółtą i czerwoną psittacinę. W zależności od tego jaka będzie kombinacja tych barwników u poszczególnych gatunków otrzymamy różny kolor głowy.
STRUKTURA PIÓRA U NIEROZŁĄCZEK CZERWONOCZELNYCH
Powyższa część dotyczyła gatunków z obwódką oka. Pióra tych gatunków nazywane są konturowymi ze względu na typ struktury. Nierozłączka czerwonoczelna na pewnych częściach ciała ma inny rodzaj piór. Te pióra są piórami konturowymi ozdobnego typu.
Na przykład ozdobny typ piór na głowie czerwonoczelnej nie zawierają w ogóle melaniny. Wakuole są mniejsze, co powoduje, że mniej światła zostaje odbite.nie ma strefy gąbczastej więc światło niebieskie nie zostaje odbite tylko promienie dolnej części tych piór mniej więcej w połowie długości mają promyki, górna część ma tylko promienie. Promyki zawierają mieszankę czerwonej i żółtej psittaciny. Nawet chociaż tak samo psittacina jest obecna jak w powyższej kombinacji mamy do czynienia z całkowicie innym odcieniem czerwieni niż ten, który znajdujemy u nierozłączki fischera.
Inne części ciała nierozłączki czerwonoczelnej mają strukturę pióra , tak więc kolor jest porównywalny do grupy nierozłączek z pierścieniem wokół oka.
Promyki w piórach okrywowych skrzydła zawierają melaninę tylko w ponad 50 % ich długości. W rezultacie mają jaśniejszy odcień zieleni niż u nierozłączek czarnogłowych i czarnolicych. Każda mutacja barwna jest wynikiem zmiany w ilości melaniny, psittaciny albo struktury pióra. Jeśli ilość melaniny zmieni się, kolor ptaka też się zmienia. Porównano mutację jasna zieleń pastel z ptakiem naturalnej barwy, ten pierwszy nie ma w 50 % czarnej melaniny. Jeżeli ilość psittaciny zmienia się, wtedy znów zmienia sie kolor ptaka Ptak mutacji niebieskiej traci całą żółtą i czerwoną psittacinę. Jeżeli szerokość gąbczastej strefy zmienia się, dany kolor wydaje się ciemniejszy. Jasnozielony ptak z mniejszą strefą gąbczastą (jeden faktor ciemny, 1df) stanie się ciemnozielony; jeżeli strefa gąbczasta będzie jeszcze mniejsza (dwa faktory ciemne) będziemy mieli do czynienia z oliwkową mutacją.
Następne zmiany w strukturze pióra jakiejść mutacji mogą spowodować zmianę barwną oczu, stóp i pazurów.
Nieograniczone możliwości zmiany ilości samych pigmentów, mieszanki tych pigmentów jak i struktury pióra stwarzają nieograniczoną ilość mutacji barwnych w rodzaju Agapornis.
Struktura piór u nierozłączek, a mutacje barwne
Naukowcy wyróżniają różne rodzaje piór. W naszym przypadku interesują nas pióra konturowe. One zasadniczo składają się z :
•długiej zwężającej się części – stosiny
•od stosiny odchodzą odgałęzienia zwane promieniami. Te promienie z każdej strony stosiny tworzą pokrywę zwaną chorągiewką
•Promienie składają się z osi, gałązki i wielu gałęzi blisko rozstawionych – promyków
•od promyków odchodzą haczyki
rysunek z strony: http://www.agapornis.be/veder1.htm
Opis: 1 promyki z haczykami; 2 promienie; 3 stosina
Kolory mutacji u nierozłączek
W piórach wszystkich gatunków rodzaju Agapornis można znaleźć następujące pigmenty (barwniki):
•eumelanina ( rozmiar kryształu 0,5 – 2 mikronów ), która u ptaków żyjących na wolności jest czarna
•psittacina ( okrągły lub owalny kryształ, mniejszy od eumelaniny ), który przybiera kolor pomiędzy żółtym a czerwonym
Promienie piór ( i w mniejszym stopniu promyki ) związane z wyżej wymienionymi barwnikami decydują o kolorze ptaków. Przecięcie zielonego promienia pióra pod mikroskopem ukazuje trzy warstwy lub pierścienie:
szkic: http://www.agapornis.be/veder1.htm
1 zewnętrzny pierścień zwany korązawiera żółtą psittacinę
2 drugi pierścień zwany strefą gąbczastą zbudowany jest z drobnych pustych cylindrów. Ta gąbczasta strefa oddziaływuje ze światłem dziennym powodując interferencję światła w wyniku czego fale świetlne z zakresu niebieskiego i fioletowego są przepuszczane, podczas gdy wszystkie inne fale są absorbowane przez czarną melaninęw rdzeniu (szpiku).
3 i 4 centrum albo rdzeń, zawiera czarną eumelaninę wokół maleńkich dziur zwanych wakuolami. Wakuole posiadają zdolność odbijania promieni.
Światło widzialne (dzienne) składa się z wszytkich widocznych częstotliwości (dla oka ludzkiego) : czerwonej, pomarańczowej, żółtej, zielonej, niebieskiej, indygo i fioletowej.
Powód dla którego przedmiot jest czerwony jest taki, że przedmiot, na który pada światło odbija tylko czerwone fale podczas, gdy pozostałe są absorbowane.
Dlatego pióro jawi się jako zielone częściowo z powodu żółtego światła odbijanego od kory (żółta psittacina) , a częściowo z powodu odbitego światła niebieskiego przez wakuole i strefę gąbczastą.'Kombinacja fali żółtej i niebieskiej daje widziany kolor zielony.
Promyki również odpowiadają za występowanie poszczególnych kolorów. Mają prostszą budowę niż promienie. Nie posiadają strefy gąbczastej. Promyki mogą zawierać melaninę lub psittacinę albo kombinację ich obu.
Na przykład można porównać pióra pokrywowe skrzydła Agapornis personata i nierozłączki czarnolicej . Czarnogłowa wykazuje kolor ciemniejszy zielony. Promienie mają taki sam kolor u obu, ale promyki u personaty zawierają melaninę na całej długości , podczas gdy u czarnolicej tylko w ¾ długości.
Drugim przykładem jest kolor piór brzucha porównany z piórem pokrywowym skrzydła ( u wszystkich gatunków )
Pióro pokrywowe zawsze ma ciemniejszy kolor. Powód jest prosty, brzuszne promienie mają promyki koloru żółtego , promyki z wingdeck są czarne albo częściowo czarne. W pierwszym przypadku zielony kolor jest rozjaśniany (przez żółty), a w drugim zielony jest przyciemniany ( przez czarny).
Przykładem na różne kolory są barwy głowy u poszczególnych gatunków nierozłączek. Pióra głowy każdego gatunku nierozłączek zawierająme czarną melaninę oraz żółtą i czerwoną psittacinę. W zależności od tego jaka będzie kombinacja tych barwników u poszczególnych gatunków otrzymamy różny kolor głowy.
STRUKTURA PIÓRA U NIEROZŁĄCZEK CZERWONOCZELNYCH
Powyższa część dotyczyła gatunków z obwódką oka. Pióra tych gatunków nazywane są konturowymi ze względu na typ struktury. Nierozłączka czerwonoczelna na pewnych częściach ciała ma inny rodzaj piór. Te pióra są piórami konturowymi ozdobnego typu.
Na przykład ozdobny typ piór na głowie czerwonoczelnej nie zawierają w ogóle melaniny. Wakuole są mniejsze, co powoduje, że mniej światła zostaje odbite.nie ma strefy gąbczastej więc światło niebieskie nie zostaje odbite tylko promienie dolnej części tych piór mniej więcej w połowie długości mają promyki, górna część ma tylko promienie. Promyki zawierają mieszankę czerwonej i żółtej psittaciny. Nawet chociaż tak samo psittacina jest obecna jak w powyższej kombinacji mamy do czynienia z całkowicie innym odcieniem czerwieni niż ten, który znajdujemy u nierozłączki fischera.
Inne części ciała nierozłączki czerwonoczelnej mają strukturę pióra , tak więc kolor jest porównywalny do grupy nierozłączek z pierścieniem wokół oka.
Promyki w piórach okrywowych skrzydła zawierają melaninę tylko w ponad 50 % ich długości. W rezultacie mają jaśniejszy odcień zieleni niż u nierozłączek czarnogłowych i czarnolicych. Każda mutacja barwna jest wynikiem zmiany w ilości melaniny, psittaciny albo struktury pióra. Jeśli ilość melaniny zmieni się, kolor ptaka też się zmienia. Porównano mutację jasna zieleń pastel z ptakiem naturalnej barwy, ten pierwszy nie ma w 50 % czarnej melaniny. Jeżeli ilość psittaciny zmienia się, wtedy znów zmienia sie kolor ptaka Ptak mutacji niebieskiej traci całą żółtą i czerwoną psittacinę. Jeżeli szerokość gąbczastej strefy zmienia się, dany kolor wydaje się ciemniejszy. Jasnozielony ptak z mniejszą strefą gąbczastą (jeden faktor ciemny, 1df) stanie się ciemnozielony; jeżeli strefa gąbczasta będzie jeszcze mniejsza (dwa faktory ciemne) będziemy mieli do czynienia z oliwkową mutacją.
Następne zmiany w strukturze pióra jakiejść mutacji mogą spowodować zmianę barwną oczu, stóp i pazurów.
Nieograniczone możliwości zmiany ilości samych pigmentów, mieszanki tych pigmentów jak i struktury pióra stwarzają nieograniczoną ilość mutacji barwnych w rodzaju Agapornis.