NIEROZŁĄCZKA CZARNOGŁOWA ( PERSONATA ) - MUTACJE
: czw wrz 06, 2007 20:21
Tłumaczenie tekstu Dirka van Den Abeele’a http://www.agapornis.be/artikels/perslutino1.html
Mutacja lutino personaty
Moim zdaniem tak piękna mutacja jak lutino musi zostać odkurzona. Wiele lat temu personaty lutino były bardzo popularne w Europie, ale obecnie najwyraźniej stały się zapomnianą odmianą barwną. Szkoda tak atrakcyjnego kolorowego ptaka. Personaty lutino mogą być pierwszą transmutacją gatunków nierozłączek z otoczką wokół oka. W 1932 roku w Australii urodził się lutino Niasa i czynnik ino został przeniesiony na personaty. To dobrze czy źle? Pytanie to wciąż wywołuje wiele dyskusji. Faktem jest, że ptaki te istnieją i jest zbyt późno, aby zapobiec tej mutacji. Matka natura dopilnowała by hybrydy z grupy nierozłączek z otoczką oka (personatus, fischeri, nigrigenis i lilianae ) były w 100% płodne i mogły przenosić czynnik ino z jednego gatunku na następny. Jeśli jest to zrobione poprawnie i hodowca informuje cię o tym to moim zdaniem jest to dopuszczalne. Ty jako nabywca musisz wiedzieć skąd wzięła się ta mutacja. Uzyskujesz niezbędną wiedzę, aby zdawać sobie sprawę jakich widocznych wad ptak nie powinien wykazywać. W obrębie ptaków z obwódką istnieją obawy, że ptaki czystej krwi mogą być nieosiągalne. Jednakże inni kwestionują taką postawę i twierdzą, że oni poprawiają lub modernizują gatunki tak samo jak jest to robione w królestwie roślin.
Przeciwnicy mają dwa cele : niebieski Nigreginis albo niebieski Fischeri jest bardzo atrakcyjny i już nie różni się tak od ‘czysto rasowej’ mutacji. To sugeruje, że trzeba uświadomić sobie, że gdy tylko transmutowane ptaki dobrej jakości są dostępne należy kontynuować prace z nimi. Bezsensem jest próbowanie jeszcze raz wyhodować niebieskiego nigrigenis poprzez niebieskiego personatę. Należy przynajmniej wyhodować 5 generacji zanim uzyskasz akceptowalne ptaki i wyhodujesz wiele ‘pośrednich’, które już mogą być kupowane tuzinami. W jaki sposób pozbędziesz się tych pośrednich, kiedy uzyskasz lepszej jakości ptaki? Uczciwe i poprawne informacje dają hodowcy dwie opcje. On wybiera dalsze poprawianie transmutowanej odmiany barwnej lub decyduje się na hodowlę naturalnych okazów. Ponadto: jeśli jakakolwiek organizacja zakazuje wystawiania tych ptaków, będą one hodowane potajemnie i będą potem prezentowane jako ptaki czystej krwi. . Moim zdaniem byłoby to naprawdę niebezpieczne: dawniej kilka transmutacji zostały zaprezentowane jako ‘czystej krwi’ i zostały zaakceptowane jako takie. Kto w każdym razie mógł udowodnić, że są nierasowe? Stanowisko Belgijskiego Stowarzyszenia Hodowców Nierozłączek ( BVA ) jest następujące: dawać twojemu nabywcy uczciwe i jasne informacje o ptakach. To do niego należy decyzja co chce hodować lub czego nie chce.
W przeciwieństwie do roseicollis mutacja ino u personat jest recesywna autosomalna. To oznacza, że zarówno samiec jak i samica mogą być szpaltami na ino i ten czynnik musi być obecny u obojga rodziców (widoczny lub nie widoczny) aby powstało potomstwo lutino. Czynnik ino powoduje usunięcie całej (czarnej) eumelaniny. Co daje nam w przeważającej mierze żółtego ptaka z czerwonymi oczami i rozjaśnionymi nogami. Często obserwujemy, że stopy u mutacji recesywnej NSL ino nie mają całkowicie zabarwionego ciała jak ma to miejsce u mutacji SL-ino. Zbadałem to kilka lat temu. Odwiedzając kilku hodowców sprawdziłem jak wiele ptaków ino (lutino+albino) ma rzeczywiście zabarwione ciało stóp. Reasumując; na 91 ptaków tylko 11 miało widoczną tę cechę. Wszystkie pozostałe miały zabarwienie stóp od jasno do ciemno szarych. Dlatego międzynarodowy standard nakazuje: stopy i pazury mają być tak jasne jak to możliwe. Kolor głowy często zastanawia ludzi. To jest naprawdę proste.
Kolor głowy zielonej personaty jest to tzw. ‘ciepły’ czarny. To ciepło spowodowane jest przez czerwoną psitacinę zawartą w promykach pod czarną eumelaniną promieni. Kiedy eumelanina zostaje usunięta (jak ma to miejsce u ino) pozostaje czerwona psitacina w promieniach. Co daje nam jasno pomarańczowo-czerwony kolor, na pewno nie jest to głęboko czerwony kolor. Czerwony jest ograniczony przez czarne końcówki. Spójrz tylko na wygląd mutacji pastel zielony u personaty, a zobaczysz wyraźnie gdzie i jak dużo czerwony kolor jest obecny. Wbrew wielu oczywistym różnicom wielu ludzi twierdzi, że nie ma żadnej wizualnej różnicy pomiędzy lutino personatą, a lutino fiszerem. A to błąd.
U fiszerka lutino nie ma żadnej zmiany w części twarzowej, ma dokładnie taki sam kolor i wielkość co u zielonego fiszerka. Tył głowy fiszerka lutino jest jasno różowego koloru i raczej z żółtym poprzecznym pasem. ( Tylko popatrz na naturalnego Fiszera, on także nie ma żadnej czerwieni na odwrocie głowy ). Fiszerek lutino ma znacznie bardziej poszerzoną, czerwoną część twarzową maski niż personata. Zad personaty jest prawie zupełnie żółty; zad Fiszera zawiera głównie białe pióra. W przypadku wątpliwości idealnym rozwiązaniem jest skrzyżowanie z naturalnym typem ptaka. Jeśli pisklęta nie są identyczne jak typ naturalny wtedy coś jest nie tak i czeka cię sporo pracy , aby uzyskać wzorcowego lutino. W przeszłości najwięcej mutacji personat lutino zostało wyhodowanych z odmiany pastelowej; mutacje plastelino były łatwo rozpoznawalne jako takie. Idealny pastelowy ptak wykazuje około 50% redukcję melaniny, kolor ciała jest pomiędzy zielonym a żółtym ptakiem i ma szare barwy podstawowe. Plastelino ma jaśniejszy kolor ciała i białe barwy podstawowe. ( Te ptaki czasami nazywane są suffused, ale naprawdę mutacje suffused zdarzają się u nigrigenis i roseicollis i mają szare stopy i barwy podstawowe, a nawet kolor ciała )
Fenotyp plastelino jest spowodowany faktem, że pastel i ino są dwoma allelami tego samego genu umiejscowionymi w tym samym miejscu na chromosomie. Niewielu hodowców zadaje sobie dzisiaj trud zaprowadzenia hodowli jakościowych ptaków mutacji lutino.. Większość hoduje lutino nie zważając czy są one mieszańcami fiszerów z personatami. Ptaki lutino nie są zbyt żywotne i wiele młodych ptaków umiera we wczesnym wieku, więc większość hodowców zadowolona jest faktem utrzymania ich przy życiu. Tak więc każda ‘dobra’ - w znaczeniu dająca potomstwo – para jest wciąż rozmnażana. Oczywiście bardziej wskazane jest , by łączyć lutino z żywotnymi naturalnymi ptakami i kontynuować hodowlę z otrzymanymi w ten sposób szpaltami ( ptakami rozszczepionymi na lutino ). Następnie łączyć szpalty (zielony/ino) pomiędzy sobą, a otrzymane w ten sposób lutino łączyć znów z żywotnymi naturalnymi ptakami. Kontynuuj ten proces przez kilka pokoleń. Zajmuje to oczywiście dużo czasu, ale jest to jedyna droga zmierzająca do osiągnięcia na końcu standardowego ptaka lutino. Ponadto otrzymasz w 99% czysto rasowe ptaki. A także unikniesz wielu nieudanych lęgów, które zdarzają się podczas łączenia lutino z lutino. Oto przykład łączenia ptaków:
I zielony x lutino:
100% zielony/lutino (obie płcie)
II zielony/lutino x zielony/lutino:
25% zielony
50% zielony/lutino
25% lutino
Zauważ, że nie ma żadnej wizualnej różnicy między zielonym, a zielonym/lutino. Tylko próby krzyżowania mogą potwierdzić, który jest który.
III zielony/lutino x lutino:
50% zielony/lutino
50% lutino
W tym przypadku zielony potomek jest rozszczepiony na lutino i otrzymujemy bezpośrednio 50% ptaków lutino. Jak powiedziałem wcześniej; nie ma znaczenia, który ptak jest samcem, a który samicą. Dziedziczenie u mutacji lutino jest typu autosomalnego recesywnego.
Mutacja lutino personaty
Moim zdaniem tak piękna mutacja jak lutino musi zostać odkurzona. Wiele lat temu personaty lutino były bardzo popularne w Europie, ale obecnie najwyraźniej stały się zapomnianą odmianą barwną. Szkoda tak atrakcyjnego kolorowego ptaka. Personaty lutino mogą być pierwszą transmutacją gatunków nierozłączek z otoczką wokół oka. W 1932 roku w Australii urodził się lutino Niasa i czynnik ino został przeniesiony na personaty. To dobrze czy źle? Pytanie to wciąż wywołuje wiele dyskusji. Faktem jest, że ptaki te istnieją i jest zbyt późno, aby zapobiec tej mutacji. Matka natura dopilnowała by hybrydy z grupy nierozłączek z otoczką oka (personatus, fischeri, nigrigenis i lilianae ) były w 100% płodne i mogły przenosić czynnik ino z jednego gatunku na następny. Jeśli jest to zrobione poprawnie i hodowca informuje cię o tym to moim zdaniem jest to dopuszczalne. Ty jako nabywca musisz wiedzieć skąd wzięła się ta mutacja. Uzyskujesz niezbędną wiedzę, aby zdawać sobie sprawę jakich widocznych wad ptak nie powinien wykazywać. W obrębie ptaków z obwódką istnieją obawy, że ptaki czystej krwi mogą być nieosiągalne. Jednakże inni kwestionują taką postawę i twierdzą, że oni poprawiają lub modernizują gatunki tak samo jak jest to robione w królestwie roślin.
Przeciwnicy mają dwa cele : niebieski Nigreginis albo niebieski Fischeri jest bardzo atrakcyjny i już nie różni się tak od ‘czysto rasowej’ mutacji. To sugeruje, że trzeba uświadomić sobie, że gdy tylko transmutowane ptaki dobrej jakości są dostępne należy kontynuować prace z nimi. Bezsensem jest próbowanie jeszcze raz wyhodować niebieskiego nigrigenis poprzez niebieskiego personatę. Należy przynajmniej wyhodować 5 generacji zanim uzyskasz akceptowalne ptaki i wyhodujesz wiele ‘pośrednich’, które już mogą być kupowane tuzinami. W jaki sposób pozbędziesz się tych pośrednich, kiedy uzyskasz lepszej jakości ptaki? Uczciwe i poprawne informacje dają hodowcy dwie opcje. On wybiera dalsze poprawianie transmutowanej odmiany barwnej lub decyduje się na hodowlę naturalnych okazów. Ponadto: jeśli jakakolwiek organizacja zakazuje wystawiania tych ptaków, będą one hodowane potajemnie i będą potem prezentowane jako ptaki czystej krwi. . Moim zdaniem byłoby to naprawdę niebezpieczne: dawniej kilka transmutacji zostały zaprezentowane jako ‘czystej krwi’ i zostały zaakceptowane jako takie. Kto w każdym razie mógł udowodnić, że są nierasowe? Stanowisko Belgijskiego Stowarzyszenia Hodowców Nierozłączek ( BVA ) jest następujące: dawać twojemu nabywcy uczciwe i jasne informacje o ptakach. To do niego należy decyzja co chce hodować lub czego nie chce.
W przeciwieństwie do roseicollis mutacja ino u personat jest recesywna autosomalna. To oznacza, że zarówno samiec jak i samica mogą być szpaltami na ino i ten czynnik musi być obecny u obojga rodziców (widoczny lub nie widoczny) aby powstało potomstwo lutino. Czynnik ino powoduje usunięcie całej (czarnej) eumelaniny. Co daje nam w przeważającej mierze żółtego ptaka z czerwonymi oczami i rozjaśnionymi nogami. Często obserwujemy, że stopy u mutacji recesywnej NSL ino nie mają całkowicie zabarwionego ciała jak ma to miejsce u mutacji SL-ino. Zbadałem to kilka lat temu. Odwiedzając kilku hodowców sprawdziłem jak wiele ptaków ino (lutino+albino) ma rzeczywiście zabarwione ciało stóp. Reasumując; na 91 ptaków tylko 11 miało widoczną tę cechę. Wszystkie pozostałe miały zabarwienie stóp od jasno do ciemno szarych. Dlatego międzynarodowy standard nakazuje: stopy i pazury mają być tak jasne jak to możliwe. Kolor głowy często zastanawia ludzi. To jest naprawdę proste.
Kolor głowy zielonej personaty jest to tzw. ‘ciepły’ czarny. To ciepło spowodowane jest przez czerwoną psitacinę zawartą w promykach pod czarną eumelaniną promieni. Kiedy eumelanina zostaje usunięta (jak ma to miejsce u ino) pozostaje czerwona psitacina w promieniach. Co daje nam jasno pomarańczowo-czerwony kolor, na pewno nie jest to głęboko czerwony kolor. Czerwony jest ograniczony przez czarne końcówki. Spójrz tylko na wygląd mutacji pastel zielony u personaty, a zobaczysz wyraźnie gdzie i jak dużo czerwony kolor jest obecny. Wbrew wielu oczywistym różnicom wielu ludzi twierdzi, że nie ma żadnej wizualnej różnicy pomiędzy lutino personatą, a lutino fiszerem. A to błąd.
U fiszerka lutino nie ma żadnej zmiany w części twarzowej, ma dokładnie taki sam kolor i wielkość co u zielonego fiszerka. Tył głowy fiszerka lutino jest jasno różowego koloru i raczej z żółtym poprzecznym pasem. ( Tylko popatrz na naturalnego Fiszera, on także nie ma żadnej czerwieni na odwrocie głowy ). Fiszerek lutino ma znacznie bardziej poszerzoną, czerwoną część twarzową maski niż personata. Zad personaty jest prawie zupełnie żółty; zad Fiszera zawiera głównie białe pióra. W przypadku wątpliwości idealnym rozwiązaniem jest skrzyżowanie z naturalnym typem ptaka. Jeśli pisklęta nie są identyczne jak typ naturalny wtedy coś jest nie tak i czeka cię sporo pracy , aby uzyskać wzorcowego lutino. W przeszłości najwięcej mutacji personat lutino zostało wyhodowanych z odmiany pastelowej; mutacje plastelino były łatwo rozpoznawalne jako takie. Idealny pastelowy ptak wykazuje około 50% redukcję melaniny, kolor ciała jest pomiędzy zielonym a żółtym ptakiem i ma szare barwy podstawowe. Plastelino ma jaśniejszy kolor ciała i białe barwy podstawowe. ( Te ptaki czasami nazywane są suffused, ale naprawdę mutacje suffused zdarzają się u nigrigenis i roseicollis i mają szare stopy i barwy podstawowe, a nawet kolor ciała )
Fenotyp plastelino jest spowodowany faktem, że pastel i ino są dwoma allelami tego samego genu umiejscowionymi w tym samym miejscu na chromosomie. Niewielu hodowców zadaje sobie dzisiaj trud zaprowadzenia hodowli jakościowych ptaków mutacji lutino.. Większość hoduje lutino nie zważając czy są one mieszańcami fiszerów z personatami. Ptaki lutino nie są zbyt żywotne i wiele młodych ptaków umiera we wczesnym wieku, więc większość hodowców zadowolona jest faktem utrzymania ich przy życiu. Tak więc każda ‘dobra’ - w znaczeniu dająca potomstwo – para jest wciąż rozmnażana. Oczywiście bardziej wskazane jest , by łączyć lutino z żywotnymi naturalnymi ptakami i kontynuować hodowlę z otrzymanymi w ten sposób szpaltami ( ptakami rozszczepionymi na lutino ). Następnie łączyć szpalty (zielony/ino) pomiędzy sobą, a otrzymane w ten sposób lutino łączyć znów z żywotnymi naturalnymi ptakami. Kontynuuj ten proces przez kilka pokoleń. Zajmuje to oczywiście dużo czasu, ale jest to jedyna droga zmierzająca do osiągnięcia na końcu standardowego ptaka lutino. Ponadto otrzymasz w 99% czysto rasowe ptaki. A także unikniesz wielu nieudanych lęgów, które zdarzają się podczas łączenia lutino z lutino. Oto przykład łączenia ptaków:
I zielony x lutino:
100% zielony/lutino (obie płcie)
II zielony/lutino x zielony/lutino:
25% zielony
50% zielony/lutino
25% lutino
Zauważ, że nie ma żadnej wizualnej różnicy między zielonym, a zielonym/lutino. Tylko próby krzyżowania mogą potwierdzić, który jest który.
III zielony/lutino x lutino:
50% zielony/lutino
50% lutino
W tym przypadku zielony potomek jest rozszczepiony na lutino i otrzymujemy bezpośrednio 50% ptaków lutino. Jak powiedziałem wcześniej; nie ma znaczenia, który ptak jest samcem, a który samicą. Dziedziczenie u mutacji lutino jest typu autosomalnego recesywnego.
"Połączyłem" w parę samczyka lutino z zieloną samiczką z myślą, że częściowo potomstwo (samiczki) będą lutino a tu niestety nie. 
Chyba, że samiczka jest szpaltem na lutino. 
